Her sahur ay ışığı,
Yakamozlanır gözlerinin mavi denizinde.
Bir hayal sessizliğinde bahar,
Mırıldanır sana yazılan şarkıları.
Sen her mevsim bir başka çiçeksin.
Bazen hanımeli, bazen atlasçiçeğisin.
Bir zamanlar,
Gençliğimin ihtiyar günlerinde,
Dilime doladığım aşk türkülerinde,
Sen vardın deniz gözlerinle.
Sen üşüyen sözlerimdeydin.
Ve yanan yüreğimde güzelim.
Bir an gelir adın düşer kalbimin yangınına,
Saat durur, güneş batar, ben gecenin ortasında.
Karanlıkta uyku haram, sabahların firarında,
Bir an gelir yüzün düşer gözlerimin hülyasına.
Azap denen örümcekmiş, bense onun ağında,
Daha hala pastanı ellememişsin,
Hem hala mumlarına da üflememişsin.
Oysa tam yirmibir tane diktim,
Ve sen bir üflemede hepsini bitirmelisin.
Ne de olsa şimdi güçlüdür nefesin,
Çünkü sen gençliğinin bahar günlerindesin.
Her şeyi anlatsam sana
gecelerimiz uzun olsa.
Ne olur ki bir gün de güneş
sözüm bitene kadar doğmasa.
Çokça günahlarımı saysam sana
tövbelerimi saysam,
Gel büyülü bir halıdır ellerim,
Tut ne olur seni sana götüreyim...
Bak gözlerinin içinde,
Gözlerim sihirli bir küredir,
Bak bana. Bak gözlerim senin çocuk yüreğindir.
Bu şubat akşamı böyle sıcak yağan
Yeni bir yağmur çeşidi olmalı...
Yoksa olmuş şey değil bu kadar zaman
Hiç böyle sıcak yağmadı kış yağmurları.
Belki de hep inandığım bir şey var
Acı bir sitemin ifadesidir gözümün nemi,
Yavaş yavaş süzülüp, parçalayan sinemi.
Sen... kıyımdan uzaklarda bir gemi,
Dem... uzaklardan sana ağlama demi.
Elimi eline koyup ağlaşsam,
Kendi Rüzgarından..
Sen hayat elbisemde bir desen
Hayat desem... Hayat da sen.
Pembe elbisenle sen,
En büyük eğlence...
Eskiyip kopan bir takvim yaprağı
Gibi umutsuz bekleyip yorgun düşen
Bir kalbi taşımak göğsünde senelerce.
Çiçek çiçek dolaşan arıların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!