Seni uykudan hemen önce
Ağlayarak andığımda,
Hasretin taşıyor rüyalara...
Bir garip hüzün mevsimi
Üşütüyor iliklerimi.
Gecenin siyah zülüflerinde,
Adını sorup uyandım görmeden rüyanın ardını
Sadece rüyamda tanıdım o adı meçhul kadını
Ateşlere girmeyen bilemezmiş yanmanın tadını
Ve ben yanıyorum, o gece andığımdan beri adını
Erikler olmaya başladı mı bahar geldi demektir.
Bahar demek tuza banarak erik yemektir.
Ne baharlar eskittik bu yaşa kadar, ama
Yaşamak eskimeyen bir kalp sızısıyla gülebilmektir.
Çocukluğumuz,
Ellerimizden kayan,
Erimiş elma şekerlerinde kaldı,
Ve aşk denilen koca destan,
Yiten çocukluğumuzla birlikte,
Şeker olmaya aday bir elma dalıydı.
Ayışığı
Herkes uyuyor ben ağlıyorum
Ellerimle dokunabilirim yağmura
Mazi de hiç mi gülmedim, gülmüşümdür elbet
Plakta en acıklı şarkılar
Ayışığı
Uzun uzun şarkı söyleyeceğim, şöyle otur!
Menekşelerle yazacağım adını çıkmaz sokaklara...
Aslında memnun değilim ben de bu halimden
Sabahın bu saatinde bu delilik de nedir?
Kimseye söyleme ama bazen
Bazen bir kuş, ellerimde ölür!
Herşeyden çok değil,
Herşeye rağmen sevmektir asıl sevgi
Zindanda, dar ağacında,
Açlıkta ve yoklukta…
Zalım bir kış ayazında, zemheride
Pul pul dökülürken etin kemiğinden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!