Aşkından Anadolu’m
Yaprak olsam,
Güz gelince
Toprağına düşsem
Bahar gelince
Dallarının ucunda
Denizlerin de ötesinde,
Siyah saçlı bir kız yaşarmış...
Her sabah kalkar, ilk önce saçlarını tararmış...
Çiçek denince o hatırlanırmış,
Çünkü çiçekler kadar kırılganmış.
Fakat bir gün bir bilgeyle tanışmış.
bende bir sürü düş var,
sen varsın birisinde kuşlar var.
denizler de var bir de okyanuslar.
nedense hepsi bitiyor hep,
dumanlı ve silik bir 'SON' yazısıyla.
sonrasında uykum bir oyunbozan,
Saat kulesi güzeldir,
iyidir,
buluşma yeridir.
ama geç kalmamalısın,
kalırsan
saat kulesi şahittir.
Sen neden her şeyimsin, düşünsene,
Bir kere çok güzelsin sen, en güzelsin
Hem bir çocuk verdin bana senin gibi güzel.
Bir de seninle yaşıyorum ben, kanım, nefesim,
Damarlarımda gezinen yaşam hücrelerimsin.
Seninle olduğum için seviyorum yaşamı,
Sesin nefesin kesiliyor usulca,
Sıcaklığın yitiyor ten yurdunda,
Uyuyor musun?
Titriyorsun odanın sert ayazında,
Yorganın yetişmez oldu ayağına,
Çiçekler neye ağlar buralarda?
Ya sen bücür kurbağa, sen neye ağlarsın genelde?
Her hüznü duymak istiyorum bu köyde yaşanan...
Her acının elinden azıcık tutmak istiyorum.
Bizim oralarda çiçekler arılara ağlar,
Hayran kalıp izlerken seni,
Bir de vurdu beni o gülücük.
Siyah saçların örgülerken,
Kalbimi bölük bölük.
Aşk denen bilmem bu mu?
Yüreğimde ağır bir yük.
Say ki...
Biz bir tek halıya tutunmuş iki püskülmüşüz...
Ve bir gün gelmiş acımasız bir elektrikli süpürgenin midesinde gülmüşüz.
Say ki...
Bir çay bardağının dibinde kalan ve yapışan iki çay tanesiymişiz...
Ama şimdi, bak, gece oluyor. Senin sayabildiğin kadar yıldız var bugün gökyüzünde.
Şafağın saçlarına gökkuşağı dolanmış kurdela gibi, meltem rüzgarlarının kokusu tıpkı senin gibi.
Denizler aşk şarkıları fısıldıyor kara parçalarının kulağına, kehanetler pembe yazgılar üzerine kurulmuş bugün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!