Celalettin Tokmak Şiirleri - Şair Celale ...

Hani ya ayrılmak haramdı bize
Sen mi yoksun, ben mi körüm sevdiğim?
Nasıl güvenmiştim verdiğin söze
Sen mi yoksun, ben mi körüm sevdiğim?

Kaybolmuş duvara çizdiğim kertik

"Üç-beş süslü kelâm" diyerek bakma
Yakarak yazdığım şiirlerim var.
Okuyup bulutlar üstüne çıkma
Çökerek yazdığım şiirlerim var.

Yılana-çiyana açıp koynumu

Sorma ki nasılım! Nerelerdeyim
Sensiz gecelerle boğuşuyorum.
Sanma ki huzurla aynı yerdeyim
Densiz gecelerle boğuşuyorum.

Anladım ki bu denizde kıyı yok

Yalan sözü gerçek diye kandırdın
Etrafında günde on kez döndürdün
Beş yüz mumluk ampul edip yandırdın
- Durup da altımda ışıyamadın
- Sen benim yükümü taşıyamadın

Uyan be sevdiceğim gece erdi sabaha
Uyan ki nur yüzünde güller açsın bir daha

Uyan da duy sesimi, dilimde neler neler
Bak sesime ses verdi yaldızlı minareler

Her türlü hileyle karşıma çıktın
Oynadın bin türlü oyun vefasız.
Dağlarla müsavi gönlümü yıktın
Boyun devrilsin be! Boyun vefasız.

Nasıl da tutuştum, nasıl da yandım

Bulunmadı senin gibi şerefsiz
Tâ devr-i Adem'den beri dünyada.
Kaldın mı takatsiz, kaldın mı fersiz
Hele biraz daha yürü dünyada.

Çok arasak rastlanmaz ki eşine

Müptelası olduğum o gözlerin
Açtığı yaraya yara mı derim?
Bir kara sevdaki derin mi derin
Mecnun'un bahtına kara mı derim?

Hasretin bağrıma kurşunlar sıkar

Usulca sokulup gönlüne aksam
Yaralı kalbine kâr olmaz mıyım?
Ummadığın anda karşına çıksam
Ömür boyu sana yâr olmaz mıyım?

Volkanlar içinde göre dumanı

O gece takvimlerden kamerin on beşiydi
O gece tüm ömrümün hayaliydi, düşüydü
O gece ruhumuzda bin-bir şimşek çakmıştı
O gece bir dokunuş, bin ampülü yakmıştı