Celalettin Tokmak Şiirleri - Şair Celale ...

Yumuşak huyludur, şâir yürekli
Hatıra, gönüle değmez Efsânî
Bu millete böyle âşık gerekli
Batıla başını eğmez Efsânî

Ölüm, kara toprağın al gölgesinde
Hakka varmak için bir bekleyiştir
Kötü bilinse de dost ülkesinde
Cennetlere doğru emekleyiştir

Güneşin her batışında
Karşıma sen çıkıyorsun
Bülbülün her ötüşünde
Karşıma sen çıkıyorsun

Bazen el gibi bakan

Sevdiğim karşında sus pus kesildim
He dedim başka söz söyleyemedim
Bazı dediğini anlayamadım
Ne! dedim başka söz söyleyemedim

(Fâ i lâ tün / Müf te i lün / Me fâ î lü / Fa‘ lün)

Nâr-ı aşktan gönlüme bir küçük şûle düştü
Can evim kavruldu da bir tuhaf hâle düştü

Bir divânen oldu ya hep gülersin uzaktan

Tamamı bir hiç olanın
Yarısına ne demeli?
Mezarında piç olanın
Dirisine ne demeli?

Cevap verin buna beyler

Altını ölçerler mihenk taşında,
Demir, curuf olur yerde sürünür.
Kelam altın taçtır insan başında,
Bazen rezil olur dilde sürünür....Metin Hanlıoglu(Meçhuli)

' Kelâm altın taçtır insan başında,'

Üç yüz yıllık zâlimler düşsün artık telaşa
Dile gelmiş Türkiye’m bir baştan öbür başa
Dağ-taş selâm duruyor, melek-semek temaşa
… Şükür namazı dedim, kestim sesi soluğu
… İşte millet tokadı, işte Türk’ün yumruğu

Türklükte ki asalete
Hiç diyenler halt eylemiş
Yiğitte ki cesarete
Hınç diyenler halt eylemiş

Ben aşkınla onmaz derde düşerken
Sen gönül dağımı yıktın sevgilim
Senle hayat bulup, senle yaşarken
Ne çabuk usandın, bıktın sevgilim