Celalettin Tokmak Şiirleri - Şair Celale ...

Türk Edebiyatında bir ilk gerçekleştirilerek aruz vezninin “Fâilâtun/Fâilâtun/Fâilun” vezni ile yazılan ve sadece biz Türklere has olan “Tuyuğ” atışmasını 'Türk Dili ve Edebî Akımlar' grubunda yaptık. Paylaşıma sunulur.

Fâilâtun / Fâilâtun / Fâilun

Kimsenin has bahçesinden girmedik
Haydi, girdiysek de bir gül dermedik

Kan akıyor her yerde, hepsi de mümin kanı
Düşen her bir çınarla ateş sardı dört yanı
Merhamet beklemeyin yok bunların îmanı
- Akan kanın alevi hepimizi yakacak
- Bir gün şanlı süvari kılıcını çekecek

Hile ile iş çeviren dilleri
Yazdığı şiirle bozandır ozan.
Bir Leylâ aşkına kızgın çölleri
Divâneler gibi gezendir ozan.

Her cümlede düşman dursa kastına

Herkes mor sümbüllü bağa koşarken
Ben kala kalmışım kırlar içinde
Cümle âlem nevbaharı yaşarken
Üşüyüp dururum, karlar içinde

Ak göğsünde taze güller açınca
Deremezsem öldü saysın yâr beni.
Zülüfleri mah cemâle saçınca
Öremezsem öldü saysın yâr beni.

Uğratmasa beni derde, hüzüne

Gönül sana bir nasihat edeyim
Kim necidir, nedir? Fark edemezsin
Her kaşı karaya meyl etme sakın
Eğer bağlanırsan terk edemezsin

Hakiki dost zor bulunur âlemde
Yanında olanı, dost mu zannettin
Gerçek dostluk olur kara günlerde
Konuşup güleni, dost mu zannettin

İhtiyarlık gelir çatar başına
Bu gençlik yılları bitmez mi sandın
Aklar düşer kirpiğine, kaşına
Siyah zülüflerin, gitmez mi sandın

Başına gelecek bin yazı vardır

Bülbüller ötmüyor, çiçekler açmaz
Seninle beraber değiliz diye
Çimenler büyümez kelebek uçmaz
Seninle beraber değiliz diye

Hazan ezgisi var bütün tellerde

Eğer ayrılıktan söz edeceksen
Konuşma orada dur kahve gözlüm.
Şu bahar ayını güz edeceksen
Mevsimlere zincir vur kahve gözlüm

Vacip oldu senle sürmek sefayı