Ayrılık yürekte bir yangın yeri
Yaranı sarmayı zamana bırak
Şu vefasız yarim bozdu ikrarı
Onu unutmayı zamana bırak
Kurudu ömrümün yeşil ağacı
Ayrılık yürekte yangın yarası
Merhem sürüp sarmak zamana kalsın
Bağrımda kıvranır buruk sancısı
Acıyı dindirmek zamana kalsın
Sen benden gideli gülmedi yüzüm
Gün gelir yıkar hükmünü
Zaman hükümran mı dinler
Demez ki bu kimin nesi
Zaman Hükümdar mı dinler
Miyadı var her nesnenin
Bizi arif olan görür,
Görmeyen ne göre bizi,
Sarraf cevahiri tanır,
Kalpazan ne bile bizi.
Teraziyi adil kurun,
Sevdayı sorun düşene,
Düşmeyen beni ne bilsin,
Bülbül misali dikene,
Konmayan beni ne bilsin
Aşık ta ikrar olmalı,
Ben bahtiyar olam derken dünyada,
Şu gönlümü ne dertlere salmışım,
Sadakatsiz dosttan umarken fayda,
Meğer ben ne yalanlara kanmışım,
Her gün biraz çoğaltmışım derdimi,
Her daim dönen dünyada,
Ne devranlar geldi,geçti.
Bu yerde tanrıyım diyen,
Firavunlar geldi,geçti.
Sultanım ,Karun um diyen,
Muktedirler geldi geçti.
Ne deyim sana ay kızım,
Ağlatana ağla değmez.
Gerçekten seven üzer mi,
Üzen göz yaşına değmez.
Baba evi ,koca evi,
Nedir dünyadaki derin mucize,
Hayat esrarını kim çözebildi,
Yarım akıl vermiş yaratan bize,
En tamam kitabı kim yazabildi.
Ağaçtan dökülen yaprak kururmuş,
Derdi çoğaltan doktorun,
İlacı bana ne gerek,
Sevgi fakiri insanın,
Sohbeti bana ne gerek.
Tarafsız değilse hakim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!