Dostlar ben bir cana, kıyamam ama,
Zulüm bitecekse,öleyim gitsin,
Bir pireyi dahi yakamam ama,
Yangın sönecekse,yanayım gitsin,
Canlar birbirini,kıran kırana,
Gönül yarden gayrı kime yanarsın.
Kara bir sevdaya yanma gel yanma.
Beni mecnun eder çöle salarsın.
Bir sevda bilmeze kanma gel kanma.
Gönül bahar seli gibi coşarsın.
Kal desende senden gidiyorum yar.
Kal diyen dilinden yaralanırım.
İçimdeki yeşil bağı kuruttun.
Gül veren elinden yaralanırım.
Bir kere kırmışsın gönül sazımı,
Şu alemi yaratanın,
Hikmeti sual olunmaz.
Ummanı yüzüp geçmeye,
Fanide mecal bulunmaz.
Akıl vermiş sual için,
Ey Tanrı insan doğayı,
Bozsun diye'mi yarattın.
Bir birinin canlarını,
Alsın diye'mi yarattın.
Ey Tanrı bu azgın canı,
Saklarım göz yaşlarımı,
Yar ben gülerek ağlarım.
Yaralanan şu bağrımı,
Ağıtlar yakar dağlarım.
Yar ben seni çok sevdim'de,
Sevdiğimi diyemedim.
Bir aşk bahçesi kurdum'da,
Meyvesini yiyemedim.
Çok emek verdim aşka,
Yarden ayrılmışım gönlüm efkarda
Vebali ağırdır benim ahımın,
Hayat yeşerirken yazda ,baharda,
Gülleri kurudu ömür bağımın.
Eksilmedi şu gönlümün kederi,
Yar ile bozuldu şu gönül bağım.
Şu yürek yaramı dağlarım şimdi.
Dünyada vefalı yar bulamadım.
Bir başıma kalmış ağlarım şimdi.
Ben bir vefasızdan dersimi aldım.
Aşılmayan yüce dağlar
Gurbet elde yarim ağlar
Sıla'sın'dan ayrılanın
Yüreğini hasret dağlar
Gurbet elde bir hal oldum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!