Yaktılar can şehrini,
Tattım hasret zehrini,
Sürüldüm öz yurdumdan,
Çok çektim el kahrını.
Üç yanı deniz yurdum,
Dünya bir pencere bakan geçiyor,
Baktığım doğruda,gördüğüm yalan.
Dünyanın gamını,garip çekiyor,
Ağladığım doğru,güldüğüm yalan.
Dünya bir dolaptır,daim dönüyor,
Yalan değil gerçek dünya
Her gündüz akşam olacak
Diyorlar ki yaşam rüya
Gerçek rüya yaşanacak
Aşk bu gül diken misali
Dost bilmişim de ben seni,
Meğer dostluğun yalanmış,
Nasıl kandırmışım beni,
Meğer sevdiğin yalanmış.
O yüzüme gülüşlerin,
Ne bağlar kurur gönlünde
Bahar ömrün talan olur
Devran döner de dünya da
Yaşadığın yalan olur
Zenginim diye övünme
Bu kalabalık şehirde
Yalnızlıklar çoğalıyor
Bir gurbet ki yüreklerde
İçimizde dolaşıyor
Bu ne tuhaf bir bilmece
Sen bıraktın beni hasret narına,
Yandım desem bana yanacak mısın.
Gittin de bakmadın dönüp arkana,
Bir gün sorup beni anacak mısın.
Mekan eylemişsin gurbet elini,
Ne haldeyim sen hiç sorma halimi,
Dert çekmedin çekeni ne bilesin.
Anlamazsın şu sevdalı gönlümü,
Sevmedin ki sevdayı ne bilesin.
Dertli bilir dert çekenin derdini,
Dostlar yarimden ayrıldım.
Değmeyin yanarım şimdi.
Yoldaş'tık ,dosttuk dünyada .
Ya onsuz neylerim şimdi.
Aman dostlarım etmeyin.
Aman bu yıl nazlı yarden ayrıldım,
Tutuştu yüreğim yanar'mı yanar.
Sanki bu tenimden çıkan canımdı,
Yaralıdır sinem kanar'mı kanar.
Ayrılık değil bu tufan el aman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!