Celal Işık Şiirleri - Şair Celal Işık

Bu fani dünyada,bir seni sevdim,
Yüreğimde ki sen,bu sen değilsin.
Hayale kapıldı,gitti bu gönlüm,
Hayalimde ki sen, bu sen değilsin.

Gönlümdeki aşkın, bir eseriyim,

Yar gideli yıllar oldu.
Bu sevdadan vazgeç gönül.
O yangından küller kaldı.
Bu sevdadan vazgeç gönül.

Ömrümden bahar yaz geçti.

Yaşadığım bu sevdalar,
Sevdana düşürdü beni.
Şu derman bulduğum dertler,
Derdine düşürdü beni.

Yürüdüğüm, bunca yollar,

Gülüp şad olmanın,geçti çağları,
Uslan artık gönül,bu sonbahardır,
Kurudu baharın,yeşil bağları,
Ömür bağımda ki,bu sonbahardır.

Bu nasıl gurbettir,dönsen dönülmez,

Ey canlarım ben bir Canandan oldum,
Canan sız can daralır ha daralır.
Yar gidince,oturup ta ağladım,
Garip sinem,kavrulur ha kavrulur.

Sen ömrümün, baharı'sın,ey güzel,

Yuva kurmadın bir dala,
Vurguna gelesi gönlüm,
Saldın beni halden ,hale,
Ey harap olası gönlüm.
Başımın belası gönlüm.

Başkasıydım senden evvel,
Seninle başka biriyim.
Sen güzelsin sevdan güzel,
Sevdanla başka biriyim.

İyi ki rastladım sana,

İhaneti sende gördüm,dostun oldum'da,
Düşmanın olmayı beceremedim.
Beni sokan yılan oldun,koynumda,
Sen den öç almaya,beceremedim,

Sustum'da sustukça,sen yine ezdin,

Şu çile yurdu gurbeti,
Ben bilirim,ben bilirim,
Hiç dinmeyen hasretleri,
Ben bilirim,ben bilirim..

Görseydin benim halimi,

İyi'ki sen varsın ey yar,
Sen yokken ben,ben değilim.
Gönlümde senin sevdan var,
Sen yokken ben,ben değilim.

Ararım sorarım seni,