Celal Işık Şiirleri - Şair Celal Işık

Şu garip başını efkar sarınca,
Çal gönül sazını,bir türkü söyle,
Çığlık çığlık olan, yürek sesini,
Cümle,cümle döküp,bir türkü söyle.

Şu başında duman,gözünde bulut,

Bir varmış,bir yokmuş,
Koyun kaval dinlermiş,
Koyunların dilini,
Yalnız çoban anlarmış.

Kaz çıktığı kabuğu,

Bak yine değişti Dünya,
Bir zamanda böyle gider,
Devranın çarkı tekeri,
Bir zamanda böyle döner.

Bu Dünya bir seyran yeri,

Ey fani dünya üstünde,
Bir kaç gün'de sen oyalan.
Daldığın gaflet düşünde,
Bir kaç günde sen oyalan,

Baksana dünya haline,

Yarim sanadır bu yürekten çağrım,
Bir gün ayrılsak ta biz dost kalalım.
Yaşanan yılların hatırı için,
Bir gün ayrılsak ta biz dost kalalım.

Her daim korktuğum başıma gelir,

Ey canlar bizim sevdamız,
Sevdaların sevdasıdır.
Düşümüz tufan içinde,
Yüzen Nuh'un gemisidir.

Siz balık olmadınız'mı,

Gönül demem şu gönlüme,
Kasnak gibi boşa döner,
Bülbül demem o bülbüle,
Bağdan geçer taşa konar.

Hasretim gönül yurduna,

Özüdür insanın sözü,
Tutulmayan sözü boş ver.
Çok sözün azdır vefası,
Vefa'sızsa yari boş ver.

Sohbet var kış gibi biçer,

Geçip giden güne, yanma nafile,
Sen düne yanarken, bu gün geçiyor.
Bugün'ki hayatı, koyma yarına,
Sen yarın var derken, bu gün geçiyor.

Bir nefestir hayat,harcama boşa,

Hasretinle ey sevgili
Bu Keremi sen yarattı
İçimde ki bu gurbeti
Bu garibi sen yarattın

Dönüp bakmaz mısın bana,