Celal Işık Şiirleri - Şair Celal Işık

Canan seni seven benden usandım,
Bunca yıl nazını çektim yetmez mi,
Ben derdini çeke çeke yaşlandım,
Beni kırdığından, bıktım yetmez mi.
Senin o zulmünden bıktım yetmez mi.

Yıkık,yıkık yar kaşların,
Kalayım'mı,gideyim'mi,
Sualime yok cevabın,
Sorayım'mı,susayım'mı..

Sen gideli bağrım ezik,

Şu dağların başında kar,
Yiğit gönlünde sevda var,
Yüreğini kar neylesin,
İçinde hain kurşunlar.

Dağlar yıkılası dağlar,

Ezdiğimiz karıncayız,
börtü böcek,
kedi köpek,
denizde'ki balık,
havada kuş
ve insan,

Yokluğun sızı ruhumda,
Dön'ki sızılarım dinsin,
Bir yarasın can evimde,
Dön'ki akan kanım dinsin.

Yokluğun dur bana gurbet,

Bir ot gibi yaşar,senden bıkarsın,
Hayata kattığın,bir mana yoksa,
Ölümlerden ödün kopar,korkarsın,
Uğruna yaşanır bir dava yoksa.

Yobaza dinini,niye sorarsın,

Gurbetten sılaya sıralı dağlar,
Yare döneceğim,yol belli değil.
Sılanın derdiyle,yürek kan ağlar,
Akar göz yaşlarım,sel belli değil.

Ayağım gurbette,aklım yurdumda,

Ayrılık rüzgarı,savurdu beni,
Elimi atacak,dal bulamadım,
Kaç zamandır gönlüm, aradı seni,
Sana ulaşmaya,yol bulamadım.

Sensiz baharlarım,bahar olmadı,

Keramet akılda,Adem oğlunda,
İnsanlık erkanla,yol ile olur.
Evvel çiçek iken, meyve dalında,
Bin bir esrarengiz hal ile olur.

İnsan ile tarif oldu tanrısı,

Gönül beni çekip sürme yollara,
Ardın sıra koşa,koşa yoruldum,
Nasılda kanmışım,ham hayallere,
Gönül ardın sıra,boşa yoruldum.

Bak gönül yurdumda, borana kışa,