Canan Uncu Şiirleri - Şair Canan Uncu

Gidişinin acısı her adımımda,
Gölge gibi peşimden gelirken,
Özlemin deliye döndürmüşken benliğimi,
Gönlüme bir kurşun sık.
Gideceksen öyle git.

Davetsiz Misafir
Davetsiz gelir bir anda hayatına.Sen ne kadar istemiyorum desende o çıkar gelir hayatına.Kapıdan kovsan bacadan girer.Hazırlıksızsındır belki o anda ama dinlemez gelir.Her gidişinde de senden bir parça alır gider.
Bazen sadece hatırlatır kendini ‘’beni unutma ben varım’’ der sanki. Ansızın bir sabah ezan vaktinde eve uğradığını duyarsın haber veren telefondan.Camdan gelmiştir sanki sonbahar rüzgarının eşliğinde.Vedalaşmana izin vermeden alır gider…
Bazen de haber verir daha önceden geleceğini.Sen ne kadar istemezsen de kabul etmeyeceğini söylesen de anlarsın gençliğin söndüğü kara gözlerde.Sonunda sende pes edersin bir kış günü kapıyı açarsın ardına kadar ‘’gel ‘’dersin ‘’al git istediğini’’akmaktan tükenen yaşlar arasında son bir nefes duyulur.O zaman anlarsın işte misafir almış alacağını senden.
Bazen de eve bile uğramaz dost diye yanaşır sana girer koluna kandırarak.İşte ne dostluğuna güvenilir nede misafirliğine ÖLÜM…
Tek kapıyı çalmadan giren davetsiz misafirdir ölüm.Bizim kapımızı ne zaman çalacağını bilmediğimiz.Yalan dünyayı bize hatırlatan…

Karagözlü selvi boylu yarim,
Bir ırmağın kenarında,
Al yazması elinde.
Ağıt yakar deli gönlüne.
Ne izin verir derdine çare olam.
Ne izin verir gönlüne merhem olam.

Ben sevdim ellere verdim.
Gönlüm yandı tutuştu,
Kora döndürdüm.
Yare arkamı döndüm.
Zamansız öten bir kuştu yüreğim.
Hergün yoldum kanatlarını tek tek.

Tenimde dolaşıyor bin bir türlü acı
Kavuruyor bedenimi sanki ateşler
Kesiyor binlerce hançer sanki etlerimi
Ama yüreğimdeki acı o bambaşka
Mutsuzluğum sıkıştırıyor yüreğimi
İnsanların vefasızlığı parçalıyor

Düşünüyorum
Gözlerimi kapadım dinliyorum sessizliği.
Kaybolan hayatları düşlüyorum,
Yalnızlık içinde kavrulan bedenleri,
Çocukluğun hüzünlü bakışlardaki yeşerişini,
Aç insanları düşünüyorum.

Sanma elveda derken içim acımıyor.
Yaprağını titreyerek rüzgara bırakan dal misali,
Ellerim ellerini bırakıyor titreyerek.
Son çırpınışla karayı döven dalganın ayrılışı gibi,
Ayrılıyorum yarim kendimden parçalar bırakarak.
Sanma elveda derken içim acımıyor.

Nedir derdiniz?
Nedir bu hırsınız?
Bu topraklar
Bu mallar,mülkler
Ve insanları çıldırtan o güç
Sanır mısınız size kalacak

Canım kanım duy sesimi artık
Hasretim sana
Biliyorum kırgınsın bana
Biliyorum yalnız bıraktım seni
Bavulunu hazırlamadım
Tez gelesin diye arkandan su dökmedim

Bazen kuş oluruz göklerde uçan.
Bazen balık oluruz engin denizlerde yüzen.
Yada çiçeğe konan bir kelebek.

Hayallerin en güzelidir belki,
Sevdiğinin yanında olmak,