Canan Uncu Şiirleri - Şair Canan Uncu

Seviyorum dedin gelmedin.
Özledim dedin gelmedin.
Şimdi...
Gözlerim beklemekten,
Yüreğim özlemekten yoruldu.
Artık bedenim hissetmiyor sensizliği.

Yalnızlığım gene kaldık ikimiz başbaşa.
Birbirimizi kucaklayıp yorgan altında,
Hayallerimizi paylaşırız.
Bir sen kaldın yanlızlığım,
Yakamı hiç bırakmayan.
Gözlerimizi yumup dalarız alemlere.

Kalp yanlış yerlerde yelken açar
Ne olacağını düşünmeden.
Sonra kaybolur engin denizlerde,
Düşer karanlık suların kucağına
Bedeni saran sular misali
Aşk acı vermeye başlar seven kalbe

Güneş sarmış uzun saçlarını bedenimize
Yeni doğan gün parlıyor,
Kara gözlü ceylanımın bakışlarında.
Küçücük ellerini sarıyorum yüreğimle.
Taze atışlarını hissediyorum tenimde.
Dudağında ki tebessümde yaşıyorum

Lanet olsun bu dünyaya.
İçkinin gölgesinde,
Dünyanın kahrını çektirenlere…

Lanet olsun bu dünyaya.
Bir huzuru çok görüp,

Meleğim
Bir melek indi gökyüzünden koynuma,
Sıcacık,küçücük bir melek.
Bembeyaz teniyle,küçük burnuyla,
Yaramaz karagözleriyle bir melek.
Sanki,

Nedendir?
Gönlüm dağlanır her yeni doğan günde.
Yare isyandır dudaklarımdan dökülen nameler.
Gözyaşlarım karanlığın esirinde
Sevdam ihanetin koynunda
Beddualar yüreğimde.

Işığımı kapatmayın ne olur!
Boğmayın beni karanlıklara,
Ben korkarım karanlıktan.
Sonra küçük bir bedenden medet umarım
Sokulurum ona sesiz sesiz
Sanki sevgisi uzak tutacak karabasanları.

Gözyaşlarım deler karanlığı
Hıçkırıklarım ölüm çığlığı gibi
Çarpar boş duvarlara
Neden acır içim
Neden dinmek bilmez
Tuzlu gözyaşlarım

İSYANDA YÜREĞİM
Yalnızlık yüreğime pençelerini geçirmiş,
İnsafsızca parçalamakta.
İçimde adını koyamadığım bir isyan,
Kendini oradan oraya çarpmakta
Gözlerim çölde deli divane,