Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Aynalarda kaybolmuşluğum.
Yüzümde tedirgin çizgiler.
Yarımı kaybetmişliğimden mahsunluğum.

" yazık.! " dedi kadın.
" en çok senin adına üzüntüm.
düşünsene ;
benden sonra kiminle sohbet etsen
kelimelerin hassasiyetini hissedemeyeceksin.
gülüşler yavan kalacak orta yerde

“Açtığın yarayı gel kapat” desem gelir miydin.?
“Çok ağladı bu aşk, ayrılığa” der miydin.?
Artık ne söylesem boş gibi,
Bildik cümleler inceldiği yerden kopuyor
Oysa sesin, duyduğum en güzel melodiydi.
Acımı uyutmaya hiç bir ninni kafi gelmiyor.

Yazmak bir nevi avutmak,
Acıyı uyutmak,
Gözlerine yüklediğim anlamları unutmak işte.

İnsanın sevdiğine yazdığı şiirlerin fazla tanığı olmazmış.

İşte o yüzden hep gizli gizli şiirler yazdım ben sana.
Herkesten köşe bucak sakladım.
Yalnızca kalemimi,kağıdımı,ellerini ve yüreğimi şahit kıldım.

Bazı insanlar vardır;
kızsan da,
küssen de
yüreğinden sevgisini,
telefon rehberinden ismini,
geçmişinden sende bıraktığı izleri söküp atamazsın...

Biliyor musun baba,
Yokluğunda ben çok fazla büyüdüm.

Okulda arkadaşlarım babalarının kollarında sevgiden mest olup,
Gözümün içine içine bakarken büyüdüm.
O sıcacık kucaktan inince soluğu yanımda alıp,

dile kolay.!

‘yokluk bilgisi’ bu dersin adı.
yaşın büyüğüne,küçüğüne aldırmaz.
bir çok acıyı avucunun içi gibi bilirsin,
d o k u n m a z . .

Her yol yalnızlığa çıkıyor,
Her şiir sana.

Olur da bir gün özlersen beni,
Sonu hala denize varan o çiçekli yoldayım.
Ama gelemeyecek kadar yorgunsa dizlerin,
Ve sabah serinliğine karışmışsa nefesin,
Hele de öznesinden yaralanmışsa şiirlerin,
Kalbim hala kalbin.