Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

hayatta en çok sevdiğim şeylerin başında geliyor yaralarım.
yaşanan tüm ihanetlere inat bana ait olan,
benimle kalmak için direnen ve
hiç bir kulda göremediğim sadakate sahip tek şey yaralarım.
geçmiyor..
geçmesin..

Hangi yönünden bakarsan bak iki yakası bir araya gelmeyen şehir gibiyim.
Bölük pörçük uykular içindeki gecelerim imdatsız.
Sus/lara bürünen sesime yatılı misafir gibiyim.
Yana yakıla özlediğim saatlerle yaşamak git gide imkansız.
Yüreğime ektiğin ayrık otları kök saldı ölümüme.
Babasız bir aşk'ı besliyorum küçücük ceplerimde.

Yaramaz bir kız çocuğuyum bu aralar.
Tüm oyuncaklarını kıran,yemek yememekte ısrar eden,
Olmadık zamanlarda olmadık şeyler isteyen bir çocuk..
Mızmız bir kız çocuğuyum bu aralar
Sonu mutlu biten hikayeler uyutmuyor beni
Ninniler avutmuyor

Sıkça rastlanmıyor içimizden geçenler arasında 'biz' e..
Ve bir kez olsun sormadık "nasıl bu hale geldik" diye.
İkimizden bir bütün oluşturmayı başaramadı 'Sen ve Ben'
Suçlusu yalnız benmişim gibi davranmak neden...?
Şimdi ayyuka çıkmış ne kadar hüzün varsa sokağın ortasında
Kavuşma ihtimali kalmayan umudumuza dileniyor

oy kara gözlüm oy başımın belası
sensizlik boğazıma durdu,
çaresizlik yutkunamadı
dem halindeyim hüzünlerin
bu muydu kavlimiz,
nerede ellerin.

Yasını tutmak varmış iki bayram arası
Ve yağmur sonrası karanfil taneleri ekmek avuçlarına,
Üşürsün sonra
Kadehlere doldurursun Eylül'den kalma harabeleri
Kırk gün kırk gece yürürsün
Koşarsın ciğerlerin yırtılasıya sahil boylarında

kırgınım yar
hem de ziyadesiyle
deşme yaralarımı
gelme üstüme
tüm kapılarını kapadım gönlümün
o mağrur,başı dik kimliğimi de hediye ettim bu şehre

dinlediğim her şarkı sana yazılmıştı sanki
okuduğum her şiir mısra mısra sen
tüm sevda romanlarının baş rol karakteriydin
ve hasretliği vuslata dönüştüremeyen kapıların
koca koca kilidiydin sen
gökyüzündeki tüm yıldızlar kümelenirdi

Yani sen şimdi unuttun beni öyle mi...?
Yani ne varsa geçmişe dair,yaktın,kül ettin değil mi...?
Ne diye bilirim ki...?

Benden yana azatsın,
Varsın her şey yarım kalsın...

ölü bir aşkın son celsesi bu
yaz kızım...!
mutsuz bir hayatın ifşası bu

solgun gülüşler, yorgun bedenler
evden kaçmış umuda