Sen benim yalnız gözümde değil, çayımda da tütensin.
Tahta masa,
Kırık sandalye,
Uçan kuş,
Düşen yaprak farkında.
Bir sen değilsin...........
Sen benim uzadıkça uzayan türküm,
Sesini duymadıkça doğmayan günüm,
Yazmakla bitiremediğim şiirim,
Yanımdayken bile gül cemaline hasret gittiğim,
Kanasa da acısına boyun eğdiğim yaram...
Ah benim kabul olması imkansız duam;
"gel" dedi
"şehrime gel"
kocamışlığıma,köhneliğime
var bir can da sen ekle
üzülme
ne varsa geçmişe dair
Bu gece dolunay var, yüzün yine gözlerim de..
Bu gece dolunay var, hüzün yine gözlerim de..
Tuz müptelası kirpiklerim ıslak ve kavruk...
Çöle düşmüş balığım yine bu gece...
Bu gece dolunay var kimin umurunda..
İnsan en çok kendinden yorulurmuş bu hayatta..
.
Sevdiğine attığı her karşılıksız adımda,
Uykusuz gecelerde yıldızlara yazdığı adında,
Cam kenarlarında,geleceği yollara saatlerce baktığında,
İçtiği sigaranın dumanına karışan hayalleriyle her avunduğunda,
Durma git şimdi...
farz et ki; seninle hiç tanışmadık,karşılaşmadık.
farz et ki; içinde sevda geçen şiirler okuyup,
en yanık sevda türkülerinde buluşmadık.
farz et ki; sabahlara kadar konuşmadık.
aynı aşkla yanıp,aynı özlemlerle hayallere dalmadık.
Bir insanın yarası hiç mi eskimez
her geçen gün daha fazla kanıyorum
yeneni ve yenileni olmayan bir aşk savaşından
payıma düşen aşk kırıntılarını topluyorum
döşemesi eskimiş bir çekmecede gizlenmiş dermanım
Böyle var ile yok arası gelip gitmelerin, içimdeki onmaz yaraları kangren etti.
Sıkça rastlamayı geçtim; azıcık denk gelsem varlığına, senle ben kavramını öldüreceğim.
Tuz buz olmuş iki ayrı gönülden, bir şaheser elde edeceğim.
Laf kalabalığı etmiyorum...
Yemin olsun ki ardın sıra bıraktığın yalnızlık, çevremdeki tüm kalabalıkların katili.
Silmeye de razıyım üstelik hafızamdan "Yüreği olmayanın gereği de yok" gibi sözleri
saçlarımın ucundaki kırıklar gibi dökülüyorsa avuçlarıma hayal kırıklıklarım;
dert etme...canıma canıma batsa da her bir kırık çekinmem,toparlarım...
gecenin ayazıyla bir olup yüzümü kesen sensizlik azalan yanlarımla bir olup uykularımı bölerse;
merak etme...ruhumdaki o dipsiz çöküntüyle bir olup,tamamlarım...
ritmi bozuk şarkılar gibi düzensizse uykularım ve tanıdığım hiç kimsenin uymuyorsa artık dili dilime;
üzülme...yalnızlıkla el ele verip kardeşçe geçinmeye alışırım...
Ben senden bahsederken hiç " ADAM gibi " demedim,
seni hep ADAMIM bildim.
ıslak gözleri gülüşleriyle kurutan,
hırçın denizleri bakışlarıyla durultan,
sevdasına sadık kalma pahasına kendini unutan bir ADAM bildim.
Serbest vezin şiirlerin en güçlü ve en güzel kalemi,şairine saygı ve selamlarımı sunuyorum..