Cahit Karaç Şiirleri - Şair Cahit Karaç

Ben sanırdım ki,
Dünyaya gelen her çocuğa,
Bir araba, iki kat, bir yat verirler.
Arabayı, bas gaza sür.
Katın birinde gel yat,
Birini de gel sat.

Sazın telinde titriyesim,
Veysel gibi söyleyesim geldi.

Lambanın ışığında yanasım,
Yunus gibi olasım geldi.

Toprak, senin uğruna,
Döke, döke kan.
Gözlerim doldu, yaşla.
Gecelerim oldu, katran.

Artık doğsun.

Daha dün görmüştüm güneşi,
Ağarırken ufukta.
Bugün ne çabuk yorulmuştu da
Akşam kızıllığına bürünmüştü yamaçta…

Daha bir gün olsun,

Aşk, yürekte sevgi,
Gönülde ateştir.
Gündüz muhabbet,
Gece özlemdir.

Aşk, dilde söz,

Saklama sevgini, çıkar gönlünden,
Bir güzele /yiğide aşık olup yaşa gitsin.
Aç gözünü, yıllarca çektiğin dert, çile bitsin.
Son pişmanlık fayda etmez, sende yaşa gitsin.

Yalan dünya bir kader oyunu,

Sen, bu gönlün kalesi oldun.

Yıkmak istesem de yıkamam artık.

Aşkın, yüreğime kök saldı.

Yüreğimde sen, damarımda sen,
Akan kanımda sen, canımda sen,
Gecem de sen, gündüzüm de sen,
Hasretimde yalnızlığımda hep sen varsın, sen.

Aşımda sen, ekmeğimde sen,

Gül yüzlüm, sevda yüreklim,
Gel koy yüreğini yüreğimin üstüne.
Gökyüzünde parlayan yıldızım,
Baharda çağlayan suyum sen ol.

Cahit KARAÇ

Artık sen ne dersen de, benim gizli saklı bir şeyim kalmadı.
Senin vefasız biri olduğunu, artık her yerde herkes duyacak.
Buralardan gitsen de sen artık, hep böyle anılacaksın.
Bundan sonra senin adını, vefasız koydum, bilesin.