nereden bulaştı bana
bu kırılganlık bu küskünlük
hayat beni çekmiyor kendine
her gün kenarındayım
dipsiz uçurumların
kim çekip elimden tutacak,
-Canım Eşim Arzu'ya-
Bu gün sana geliyorum canım
İçimde duygularım darmadağın
O kadar yaralıyım ki kanıyor yüreğim
Sen benden ayrı kaldığın
İlerde bir çocuğum olsa
Canım annem diye sarılsa boynuma
Sımsıcak açsam kollarımı yavrucuğuma
Bağrıma basıp, okşasam saçlarını
O yumuşacık ellerini öpsem doyasıya
O masum, melek yüzünü koklasam
Kültürü yasaklanan bir halkın,
geçmişteki hataları yapanların
onuru ve saygınlığı adına
özür dilenmelidir bu halktan.
bu yanlışlıklar yüzünden
nice hayatlar söndürüldü,
Yine bir sabah öylesine içli
Ve öylesine hüzün atmosferi
Başımda duman duman anılar
Her biri gözlerimden birer birer
Döküldüler yüzümden, koynuma iri taneleri
Oysa akıp durmakta kendince yaşam
Kalbimde sıralıdır sevgiler
Biri gelir, biri gider
Sen olmadan geçmiyor günler
Sevdadır bunun adı, ta yüreğime iner
Sen olmazsan çürür bedenim yaralarla
-biricik Arzu'ma-
kendi benliğimi bildiğimden bu yana
ilk defa bu gün mutlu oldum
ilk kez yüreğim gümbür gümbür
kalbim ilk kez yatağını zorlayan
Onlar her bahar yeniden
filizlenip açarlar, daha bir güçlü
ve daha bir kopmaz bağlarla
sarılıyorlar kavgaya ve devrime..
yaşıyorlar işte görüyorsun
bütün emekçilerin gönlünde
seni gördüm göreli gülüm
dalıp gidiyorum uzaklara
düşlerimde seninleyim
hayalin her an karşımda
seni gördüm göreli gülüm
içerde kırık bir masa
etrafında toplanmışlar
hücreleri karanlık
düşünceleri aydınlık
parmakları arasında
tütünden sarılı cigaralar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!