Çok zaman sonra gördüm
Ağırca bir taş olduğu yerde yosun bağladı
Sokaklar fazlaca ışıklandı
Eski arsalara binalar yapıldı
Kentler daraldı,
Taşıtlar, insanlar çoğaldı
Biz bir yokluğu büyüttük
Ve kaybettik sandık hiç var olmamışı
Avcumuzun arasından bir su gibi sızıp gitti hayallerimiz.
Hikayelerimiz, anlamlarımız
Anlamlandıramadığımız biz
Her sokağa selam duran yüreğimiz...
Zaman ilmek ilmek yaralarımızı
Zaman yaralarımızı ilmek ilmek
Çözülecek bu düğüm
Her şey geçecek
Bu kış erken bitecek
Bağışla beni sevgilim
Sanki bizi bir yerlerde bıraktın gibi
Sanki pencerenden hiç güneş sızmadı
Sevilmeye pek aşinaydın da
Sevmek sana pek yabancıydı
Susup seyretsen,
Serinliğinde bir bahar akşamının,
Güçlüydün
Ve güçlü olmanın en acı portresiydin
Gözlerinde binlerce hayal kırıklığı
Binlerce acı gözlerinde
Sen kendi kendini büyütmeye çalışan bir çocuksun
Kanarsa dizlerin haber ver
Bağrıma basacağım seni
Sen kendini arayan bir çocuksun
Kaybolursan bir gün haber ver
Bulacağım seni dipsiz köşende
Kimseyi bilerek isteyerek kırmadınız.
Alıp parçaladınız
Bir çöp torbasına koyup kapıya bıraktınız
Sonra bir gün nedense
Siz pek günahsızdınız
Bile isteye yapmadığınıza
Kaçarım kendimden kurtulmak için
Kaçarım dizginsiz
Ne zaman bir uzak düşlesem
Düşer kalırım olduğum yere çaresiz
Bir göz dalarım uzağa
Bir bulantı gelip oturur içime sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!