Yüreğiniz kancıktan
Görüntünüz erkekçe
Şerefiniz alçaktan
Meşrebiniz köçekçe
Nankörlük: isyanında,
"Belâ" dediysem duymuşum demektir sesini...
Peki nerede kaybettim ben, aşkın cezbesini...
Ne kaldı şu sevda gazandan
Gözlerden meçhule sızandan.
Hüzün bir parçadır hazandan
Razıyım onu da yazandan.
Çeken kendi bilir kalbindekini,
Ele güne hoştur sevda dediğin.
Bulursa hasatta gökçe ekini
Konar-göçmez kuştur sevda dediğin.
Derdini derinden söyler hüzzamla,
Her sevda bir tüldür ki
Cemâl eyler çirkini.
Ele gelmez güldür ki
Batar gönle dikeni.
Canlar bezdiren cevir
Ulaşınca Nefse nâiliyetler
Muz sanır kendini Mor patlıcanlar
Erdikçe daha da çok arzu eder
Makamı, rütbeyi, sıfatlı canlar
İltimas dururken Liyakat nedir?
Yeminlerin kutsalı
Kendini kınayan nefse
Kemik kemik toplanan ünse.
Günah insanın
İnsan günahın peşinde.
Kıyametse
Mecnuna leylalar kan kadehinden
Mey-i aşk dökerken: tenden öteye.
Erer maveraya ”hiç” velehinden
Leylalar akarken tenden öteye.
Vecdinden değildir kalpler yerinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!