Kaybolup O’nda, aşka karışan
Ele gülfeşân, yüzde nur nişan
Tenden imtînâ,Ruhu âşinâ,
Gönlü huzurda, aklı perişân.
Mevsim bahar,
Tabiat yeniden mâmur
Havada yağmur
Baharın kendisidir o saçları samur.
Benimse adım hazandır
Gönül,dünya nimetinin
Göz eylemiş hepisine.
Müebbettir cism-i tenin
Heveslerin hapisine.
Uğramış gönle sâki
Ne şair ne yazarım
Fikir bozan hızarım.
Okumam, yazamam
Cahil dersen kızarım.
Düşünmem: tâbiyimdir,
Varla yok arası bir düşüm ben,
Ölümle anılan gülüşüm ben.
Zaman mekân ile nikah kıydı
Yüzük parmağında gümüşüm ben.
Yıldım usandım kurduğun her pustan
Kursağımdadır korkun, felaketin
Sürgün eyledim Düşürdüm nüfustan
Gayri Kalbimi sayma memleketin
İstanbul sâzendeleri
Çalar Küçük Hanıma…
Küçük Hanım Itri’nin gül bahçelerinde.
Beyatlı’nın sûzendeleri
Sersemletir Küçük beyi…
Aşk kalesinin yıkılmaz burcu musun?
Vazgeçemedim, bahtımın burcu musun?
Andırır gülüşün gül-berg-i bâg-ı ömr
Gül-i zâr kokarsın burcu burcu musun?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!