Bünyamin Boy Şiirleri - Şair Bünyamin Boy

Yağmur olur sağanak...sağanak.
yağarım üstüne... saç tellerinden,
ayak tırnaklarına dek, sırıl... sıklam.
Islatırım, tüm.. bedenini.

Gözeneklerinden... işlerim içine.

Nerede olursan ol...sen daima benimlesin.
Sen benim gönül köşkümde...can evimdesin.
Benimde sendeki yerim,orası çok iyi biliyorum.
Bitanem bu yüzden,ben seni çok seviyorum...!

Seni sevdiğim için suçluyorsan beni.
Ve illaki bir ceza vereceksen bana.
Cezaların en ağırına mahküm et emi!
Ağırlaştırılmış müebbet cezasına çarptır.

Tüm cezamı tek bir oda da çekmeye razıyım,

Sen yokken zahiren yanımda.
Seni düşledim,seni hayal ettim yar.
Sanki seni bin yıl önceden tanıyor gibiyim.
Sanki bin yıl önce,görmüşte sevmişim seni.

Sanki bin yıl geçmiş aradan birleşip ayrılalı biz.

Bugün,
sen varsın gönlümde,
Yarın da,
orada sen olacaksın.
Sende,
söylerrmisin cananım.

Esirgermiyim bu yaralı yüreğimi.
Can evine davet edersinde sen
böyle beni candan diliyorken.
Açmazmıyım sana gönül kapımı.

Almazmıyım içeri,senin gibi güzeli.

Sen üzülme bal gözlü sevgili.
Kimseler bilmeyecek benim gittiğimi.
Ayrılan sadece bizim bedenlerimiz.
Ne aşkımız bitti...nede eksildi sevgimiz...!

Farzetki keskin zekalı değilim
satır aralarındaki incelikleri
Göremiyorum
Tutki ima yollu ifadeleri,deşifre edemiyorum.

Sayki,kinayeden,anlamıyorum

Bu gün sen...seni benim zihnimde öldürdün.
Bende acı,tatlı - küskün,barışık - kederli,mutlu.
İlk günden bu güne yaşanmış ne varsa anılarımızın hepsini.
Bir dağarcıkta toplayıp,gömdüm yüreğimin en derin yerine.

Yüreğimi ne yaptım diyemi soruyorsun? Söyleyeyim

Öylesine alıştımki sana.
Dayanamam yokluğuna.
Gidersen birgün benden.
Bir kurşun sıkta öyle git şakağıma...!