Bünyamin Boy Şiirleri - Şair Bünyamin Boy

Biri olsun istedim hayatımda.
Şu kısacık ömümde,şuracıkta yanıbaşımda.
Hemen her anımda,öteki yarım olsun.

Tamamlasın beni...sesini duyduğumda,
pır...pır etsin yüreğim,sevdası sarsın,tüm benliğimi.

Sen sensizliğin ne olduğunu bilirmisin?
tabiki hayır çünkü sen hiç sensiz kalmadınki.
Bende bilmiyorum sensizlik nasıl birşeydir.
Düşünümde sen hep benimlesin gitmedin ki.

Benim tek bir korkum var sevdiğim oda,

Birgün birisiyle tanışırsın.
Eller uzanırken,dudaklar usulca merhaba der.
Küçük bir sohbet başlar aranızda.

Havadan,sudan,ordan,burdan konuşulur.
Bir öze dayanmasada konuşulanlar.

Bu anlamlı günde,
rahmandan tek dileğim.
Bana sırıl sıklam aşık olsun.
o güzel yüreğin

Görmesin gözlerin,

Zor şey,bir bulup...bir kaybetmek seni.
Zor şey,tutamıyor olmak o zarif.. ellerini.
Zor şey,güzel gözlerine,bakamıyor olmak.
Zor şey,billur sesine...tatlı gülüşüne hasret kalmak.

Zor şey,yanımdayken bile,sensizliğe mahküm olmak.

Günün aydın olsun,
gönlünse şen,
gamdan,kederden ırak,
yüzün...hep gülsün.
Resetle,geçmişini,
içini karartan,

Sabahtan,akşama...akşamdan sabaha,
gönlünde fazla bulursan beni,
Sevdam ağır gelirde... taşıyamazsa yüreğin,
özüne ters düşüyorsa varlığım,
özgürlük istiyorsa benliğin... git...

Sana bakıp,sana seni anlatsam.
Desem ki gözlerin okadar güzelki.
Öylesine derin...öylesine gizemli.
Duyguların dile geliyor,bakışlarında.

Diyorsun ki ey şair yıllar..yılı beklediğin.

Görmeden sevdim seni ben.
Kahve rengi gözlü zarif sevgili
Gündüz hayalimde oldun sen
Geceleri rüyalarımı süsleyendin.

Ne çok alıştım sana bir bilsen.

Sende...kendine iyi bak sevgili.
varsa hakkım... helaldir sana.
hiç üzmedin ki... beni sen.
hep mutluluk verdin bana...

Bundan böyle yaşantın,