Bünyamin Boy Şiirleri - Şair Bünyamin Boy

Kirletmem adını kıyamet kopsa.
Kirletmem şu ruhum derdinle solsa
Bu ömrüm hazanla... hicranla geçse.
Aşkın mukaddestir asla kirletmem...

Başka bir goncayı gülü istemem

Hani sen göz kırptınya tül perdenin ardından.
İşte o zaman ayıkladım ben dikenleri yolundan.
Gelirken sen bana vakur adımlarla, yavaş...yavaş.
Dokunmasın istedim ayaklarına, ne çakıl...nede bir taş.

Aklın acabalar'a takılmasın,yüreğinse... hiç daralmasın.

Elimde kırmızı, sarı, beyaz,rengarenk güllerle,
karanfillerle, kardelenlerle gelmiştim yanına.
Ben hepsini sana getirmişken,sen....
masumiyetin sembolü beyaz gülü seçmiştin.

Ben sana baharı,yazı vermek isterdim,

Bir sevgilim olsun isterim
Benden uzakta....çok uzakta.
Uzatınca elimi,dokunmasın eline.
Teni... tenime değmesin.

Hicran ateşi yakıp kavursun beni.

Dayanamam ayrılığına ben.
Sensizliğe isyan eder bu gönül,
sarsılır yüreğim yerinde duramaz,
parçalar sinemi...bedenim,
bu depreme dayanmaz.

Gönlünün adımlarının ne önemi var.
Narin ayaklarınla bana yürümedikce.
Alemler güzeli olsan ne fayda.
Kolların boynumda...kollarım ince belinde,
Dolanmadıkca.

Hoş geldin bebeğim..figenim..hoşgeldin.
Yavrucuğum yeniden hayata hoşgeldin.
Hamdolsun..şükürler olsun yüce rabbime.
Bağışladı seni biz sevenlerine....

Sen altının ikincisi hayatımın incisisin.

Bir bakıştır.
Ruhumda şimşekler çaktıran,
O bir çift kahverengi gözdür,
Yüreğimde fırtınalar koparan.

Bir bakıştır.

Gururun oldugu yerde,sevgi......
sevginin oldugu yerde,gurur olmaz
hicran atesi alev...alev... yakarken.
Sevdiginle vuslat,onursuzluk sayılmaz.

Sevgilim gönül,söz dinlemez,

Yârim.
Bürünüp zaman... zaman,
vuslatın sevincine,ayrılığın yasına,
dağlarda eşkiya,ormanda aslan,
denizde korsancasına sevdim.