Bünyamin Boy Şiirleri - Şair Bünyamin Boy

Gözlerim yollar'a takılıp kaldı.
Seni beklerim, bilmezmisin.
Kerem'in sensiz perişan görmezmisin.
Aslım şuan sen,nerede,kiminlesin?

Ümidimi kestiğim,bir anda,

Bende üzgünüm bitanem,hemde çok... üzgün.
Nedeni,kapının önünde geç farkedilişim değil.
Senin rahatsızlığın, onca gündür burada,
bi başıma sensiz kalışım,yalnızlığım,biçareliğim.

Olsun,ben razıyım beklemeye,katlanırım hasretine.

Ben seni belağ'da sevdim yarim.
Ruhumuz bedene girmeden önce.
Belki seversin sende beni görünce.
Bilemeyiz bunu sen gelmeden önce.

Seni istikbal için canan'ım,

Bir ışıksın sen ruhumu aydınlatan
Sinemde hıçkırık.. gözümde nursun.
Aşk'ın gömülü en gizli yerimde.
Adını kalbimde.. saklı bulursun.

Gecemde gündüzümde her anımda sen.

Senin yokluğunda...seni düşleyip,seni hayal etmek.
Seninle el, el'e göz göz'e diz,diz'e olabilmek.
Seninle bir ömür,aşk deryasında yüzmek istemek.
Saadetlerin erişilmezi...mutluluğun, zirvesi demek.

Sen benim ateşim...havam...suyum,aşımsın.

Ela gözlerinle gönlüme girdin.
Adını sordum,onuda sen koy dedin
Önce gözlerinle...sonra gülüşünle,
Ruhuma işledin,tüm hücrelerime.

Gündüzümde,gecemde,işimdesin.

Yalnız beni sev,yarim.
Gönlünde,tek ben olayım.
Dileğim odurki sevgili,

Gözlerinden yüreğine,
katre...katre ben dolayım.

Gül ve sen,
farkınız yok,biri binizden,
Her ikinizde farklısınız,
benzerlerinizden,

Gül renk ve kokusuyla farklı,

Hangi hazin öykünün
Son sayfası okundu
Hangi vefasız yaz ay'ında
Kışı gösterdi sana bilemem

Üzen kim seni

Benden şiir yazmamı istiyorlar.
Zahir beni şair sanıyorlar.
Esinde sensin... Edipte sen.
Bak işte bunu bilmiyorlar....!