Kanadı kırık günlerin ortasındayız
karanlıkta geziniyor
yabancı
eller
toprağın üzerine gök vuruyor sesini
bulutların pervasız olduğu hüzünlerdeyiz
Hava yağmurlu şimdi
geleceğim güneşli bir günde yanına
beyaz bulutlardan haber getireceğim sana
masmavi bir gökyüzünün altında
sevmenin
keyfini anlatacağım
Geçmiş gün
Kan akmıyormuş damarlarımda
Pıhtı atmış yüreğime
Haberim yok kendimden
Ne kadar yıpranmışım bir bilsen
Ne kadar yorgun düşmüşüm kıştan
Dil mi kaldı/gül mü kaldı/
gün mü kaldı geriye
baştacı kuralsızlık/ilkesizlik hâkezâ
sevd-a-lar unutuldu
eskidi
ol mürteza...
Anamın gözlerinden okudum yaşamın zorluklarını
bir gülümseme aradım kırışık yüzünde
sevdayı anamdan öğrendim ben
hüzün kelimelerin şahı
anamın dudaklarından işitmedim ahı
kucağında çocukça uyuyabileceğim kadınları sevdim önce
Uyan ey sevgili
yüreğimde taşıyorum seni
sırtımda yılların ağrısı
alıp götürme sevdayı üzerimden
anama sözüm var
sımsıkı sarıl sevdiklerine demişti bana
Dünyanın çilesini çekerim
Kalemim düşer elimden
Kağıtların üzerine
Sevda yazarım umuttan yana
Barıştan yana
Dizlerime vura vura
Kapıya yakın oturuyorum
Gökyüzüne kaçmak istediğim zamanlarda
En son ben giriyorum içeriye
Akşamı sahipsiz, geceyi başıboş bırakmıyorum
Ay ışığında
Sanki her yer duvar, her yerde el yazısı sevda
Ne oldu şimdi sevdiğim
yoksa yeniden mi başlıyoruz her şeye
bilirsin ne güzel sevdik birbirimizi
şimdi ellerin arasında ellerimiz birleşiyor
şimdi herkes biliyor sevdamızı
herkes konuşuyor bizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!