Ağlama
gülümsediğin anlarda gel
öyle zamanlarda gel ki yanıma
hüznü kıskandıracak kadar mavi olsun gökyüzü
güneş bir o kadar sarı
Kaç zamandır aklımdasın
Yerini tutmuyor hiçbir dem
Su gibi
İhtiyaç gözyaşların
Bir başına ağlamaklı oluyorum
Yokluğunda
Bir zamanlar
ne güzel sözlerin vardı senin
ah dünya yine rahat durmuyorsun yerinde
bu kavga niye
ya bu ecelsiz ölümler
bu halinle kimin eserisin sen
Alışkanlıklarımı söküp attım
hayata dair
eskimiş
bir çarığım ben
patika yollarda delinen
yüreğim değmedi iki defa aynı toprağa
Belki de
Senden kalanlar ayakta tutuyor beni
Her yalpaladığımda
Sesin kulağımda
Sol yanımdan aklıma geliyorsun
Düştüğüm yerde
Akşama da şiir lazım
Gecenin sabahı var
Sabahın sahibi kuşlar
Akşamın günahı ne bilmiyorum ki
Rakının deminden
Şarabın kırmızısından
Betondan bir şehir döktüler üzerine
buralar dutluktu
önceden
yemyeşil otluktu yüreğimdeki bostan
umutluktu dikenli tellerin ardı
eskiden
Düşündüklerimi yazmak istemiyor
inceden
isyan ediyor ellerim bana
gözlerim yorgun düştü geceden
uykusuz
bir hal var ki
Sonra pişman olma
Boşa harcadığın zamanlardan
Alacaklı değilsin hayattan
Nereye bakarsan orada yaşanır an
Yaşamayı bilmiyorsan
Şikayetçi olmak da kalkıyor ortadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!