Bülent Baysal Şiirleri - Şair Bülent Baysal

Başı yalan, sonu yalan
Her işte var nice talan
Zulmü görüp sessiz kalan
Vicdan bunun neresinde

Akar dere haktan yana

Dağ idin doruğa eremez oldum
Kestiler yolumu, kullara küstüm
Varıp da oturdum aşık yurduna
Aşkımı anlamaz, dillere küstüm.

Gezdim hem Acem'i, Avşar elini

Hayat mahpushane, hükmüm az değil
Yürek hasret suya, yakamozları özlerim
Gün batar penceremden, ay yolunu gözlerim
Bana bile yetmez kifayetsiz sözlerim...

Şimdi hangi gökyüzünde güneş doğmakta

Yürürken bilinmez ayak nimeti
Gören göz insanın büyük serveti
Unut gitsin, boş ver bitir kasveti
En büyük servettir inan ki sağlık

Her neren ağrırsa canın ordadır

Erguvan kokulu sokaklarda, kaldı düşlerim
Loş karanlıklarda kaybolup, yitti gülüşlerim
Bir mavzer yangını, o ansız gidişlerin
Gözün gördüğü her şey, bir sana benzer

Faili meçhul zamanlara, hükmüm kesilir

***** NE OLUR *****

Nereye gidiyorsun
Dur, dur hele bir dinle
Sen gidersen eğer
Güz gelir,

Sahtekardır maske takmış yüzüne
Dost görünür, sakın kanma sözüne
Bozuk maya hele varın özüne
İki yüzlü dönek çiyandan korkun!

Boş konuşur ne dediği bilinmez

Dost ozanın bize bir sitemi var
Sözcü sensin, bizim yerimiz dar
Milleti sorarsan çeker ah ile zar
Hal meydanda neyi sorarsın gardaş

Yazmasına yazarız haber olmaz

** SÖYLE TABİP **

Geceye sen yazdım hep sana yazdım
Seni senden içtim ben sende sızdım
Nakşettim gönlüme ismini, kazdım
Söyle tabip çare var mı bu derde?

Eşkıya hükümdar olmuş şu çağa
Baykuşlar tünemiş şimdi bu bağa
Cehalet hükmeder kutlu otağa
Ağlanacak hale, güleriz halen!

Hile, hurda, dolap yaşanır oldu