Bülent Baysal Şiirleri - Şair Bülent Baysal

Güle vurur şavkı, nuru sızar geceden
Kara bir sevdaya düştük, naçar niceden
Tüner kalbe, ne farkı var bilmeceden
Eller gülün, ben bülbülün derdine yandım

Bahar oldun, çiçeklerin açtı bağında

Baharmı var

Deruni bir deryadır bu
Söyle nasıl sevdadır bu
Aşk dediler virandır bu
Kos kocaman yalandır bu

BAKMA BANA O GÖZLERLE

Zaman mıydı çan eğrisi çaprazında duran
Zaman mıydı zamanda zaman atlayan

Ne kadar sert eserse esin rüzgar

☆☆BARİ GİDERKEN☆☆

Geçti ömrün son demi, elveda derken
Anlamsızdın be dünya, san ki ben kölen
Gizlenmiş gecelere binlerce neden
Yıllar rüzgar gibiydi geçip giderken

Başak Olsun Umut

Günün hazanıdır gazelde yaprak
Bulutlar yas tutar ıslanır toprak
Gel etme umudu bahara bırak
Açılsın çiçekler kokuya dursun

Başıma Çığ Düştü Gönlüme Ateş

Müküs'ün çilesi yazılmış taşa
Ezelinden böyle, yenilmiş kışa
Dağ taş yürüyor bak akıyor başa
Başıma çığ düştü, gönĺüme ateş

Açıp döksem dertleri, nice dağa eş olur
Patlar gönül volkanım, buza keser taş olur
Kirpiklerden süzülen, tek bir damla yaş olur
Varsın senden gelsin dert, başım gözüm üstüne

Gök yarılır, yer ağlar, neden duymaz çağrımı

BEDENİ ÖRS EYLEDİM

Akıl çekiç, bedeni örs eyledim, yürek döverim
Sabiye kurşun sıkanın yedi ceddini söverim
Geçtim dört kitap ehlinden, insan olanı överim
Unutma şu alemi Yaradan Tektir

BEN DE KALAN BUSELERİN DE

Hasret saklı durur hala namelerinde
Nisan yağmur döker kirpik secdelerinde
Gönül mabedinin firkat hanelerinde
Sevdim seni ben de kalan buselerin de

BENDE KALAN BUSELERİNDE

Hasret saklı durur hala namelerinde
Nisan yağmur döker kirpik secdelerinde
Gönül mabedinin firkat hanelerinde
Seni sevdin bende kalan buselerinde