Bülent Baysal Şiirleri - Şair Bülent Baysal

ANILARI YAKTIM

Anıları yaktım, külleri kaldı
Herkes üstüne düşeni aldı
Var dediklerim nerede kaldı
Dünya miadın, doldu doluyor

** ANLARSIN **

Baki mi sandınız siz şu diyarı
Kalkıp kervan göç edince anlarsın
Vakti miydi dersin gece bi yarı
Ezrail cana çökünce anlarsın

ARTIK DÜŞÜNMÜYORUM...

Daha düne kadar, eşkiyayı arardık dağda
Elini kolunu sallar gezer şimdi talan ettiği bağda
Parası kadar insanın, insan sayıldığı zalim çağda
Dün marabaydık, bu gün patrona köle olmuşuz ne fayda

AŞIK ATIŞMASI ( Van Şivesi ile )

- Ninniler söyleme boş beleş bize
Hele kız ne vakit geleyim size
Gelmeden cezveyi salın ki köze
Gehve köpürsün, biz oturag diz dize

gelincik tarlasında beyaz bir kelebek
bir çocuk yüreği sevmekmiş
ve anladım ki aşk
göz yangınlarında ürperip, üşümekmiş

Bülent BAYSAL

Aşka Meyletme!
Yolun hasrete düşer yanarsın
Payına sükût düşer, ben sustum sanırsın.

Boşuna sevmişim!
Sen hazan bahçeme gül olsan ne çıkar

AŞKI, SEVDAYI KALDIRAMAZSIN


Değmesin telime, senin mızrabın
Dökülür dertlerim, toplayamazsın
Yıllandı mahsende, gönül şarabım

AŞK KALBİMDE YILLANIR

Deruni bir aşk ile, yüreğe düşer huşu
Sazlıklardan uçtu bak, şu garip gönül kuşu
İçtik aşk şarabından, meçhule başlar koşu
Şaraplar mahseninde, aşk kalbimde yıllanır

***** AŞK OLSUN ****

Çok güzelsin ey can, duru yüzün var
Mest edersin baldan, tatlı sözün var
Gamzende gül açmış, zar-ı bülbül var
Medet eyle medet, ey yar aşk olsun

Yan yüreğim yan, yan da dayan
Bilirim çünkü aşkın özü ateştir
Anca yandığınca, yaktığınca varsın
Ve yakabildiğince var olacaksın...

Bülent BAYSAL