Bülent Baysal Şiirleri - Şair Bülent Baysal

Gel git/melerin de yazda mı kaldık
Harman yeri yürek rüzgar mı aldık
Yitirdik mertliği dağa mı saldık
Ayak yalın sahralara gideriz

Derdin girdabında yedik ki vurgun

Bir gün batımı,
Haliç'in kuşbakışı seyrinde Lepont sefalarım
kanunun telinde gezinen nameler
alır beni, kanatlanırım

bir çay keyfidir Sarayburnu saatlerim

Yalan dünya senin neyine kandım
Diyar diyar illeri gezdim dolandım
Gençlikte ben ile gelecek sandım
Gelmedi giden, kor akşamlarında yandım

Sesi çınlar kulağimda,giden gençliğin

Soluk ay ışığı altında gece
Sanma ki meltem, bunun ardı fırtına
Uyursan erken çöker ölüm üstüne
...
...
Bir yürek dolusu nefes olalım gel

Gülü, Gülşen-i, Ahuyu sevsede gönül
Karar kılmalı birinde, lafta değil
Nar çicegi Tubayı özlese de gönül
Geçti aylar, gideli birkaç hafta değil

Rengini kardan almış ise Rüya

Ah be yüreğim söyle, gözlerim uslu dursun
Ne baharlar tükensin, ne menekşeler solsun
Maşuku bülbül eden, küllerinde son korsun
Madem gitme vaktidir, ne arasın ne sorsun.

Ah be yüreğim söyle, bülbül figana dursun

Eller bahar yaşar bende boranı
Görmedim çıkarsız hatır soranı
Ardım sıra gezip pusu kuranı
Taç eyledim başa vuran vurana

Ak düştü saçlara sanma solmadı

Kayın ormanından geçer yolumuz
Kurşun yedik kalkmaz oldu kolumuz
Eşkıya bastırdı hüsran sonumuz
…Sırtımızdan vurup yıkan yel değil
…Nice yılan barındırdık el değil!

Sahrana kurduğum göçebe çadırların yitikliğinde zaman
Esen kum fırtınalarıdır

Oysa
Yağmur yüklü bulutların çocuklarıydık biz
Nice yağmurlarda yağdık

Secde etsen inan günde bin kere
Ahım kaldı sende bil ki mahşere
Unuttu yüreğim sanma boş yere
Var git eylen şimdi gönül ehlinle

Zamanı, zamanda yitirmiş oldum