Bülent Arkan Şiirleri - Şair Bülent Arkan

Dostlarını iyi seç ben benciye bulaşma
Menfaat dostluğunu yüreğinden sil de git
Bırak bozulsun ara düzeltmeye çalışma
İlişkini keserek ortaklığın böl de git

İhtiyacı bitince nankörlük başlıyorsa

GÖKLERDEN İMAN DÜŞER

Evrenin tek sahibi girse gönül bağına
Sol yanın omuz verir aciz kalan sağına
Maziye bakan yürek acır gençlik çağına
Dökülür göz yaşları dillerden aman düşer

Dalında olgunlaşan çatlamış nar gibisin
İçi dıştan görünen ömrümün bir tanesi
Yolumu aydınlatan ufkumda nur gibisin
Yüreğimde barınan ruhumun nar tanesi

Rabbimin elçisisin darı beka yolunda

GÜNLÜN NEŞEYLE DOLSUN

Yeter artık uyuduğun
Bak güneş dağlardan ovalara dikmiş gözünü
Gerilerde kaldı artık yatarak büyüdüğün
Silkelen ve yakala özünü

GÖNÜL DERGAHIMIN DEMİ

Yıllarca yazmıştım yeni derledim
Hisler aynasının camı bu kitap
Neyi gördüm ise o'nu söyledim
Gönül dergahımın demi bu kitap

GÖRDÜM

Konuşan inanmaz kendi sözüne
Yalana alkışı tutanı gördüm
Kuyruklu cümleler kurup gözüne
Sallayıp sallayıp atanı gördüm

Kendimi ararken kendi içimde
İçin için yanan közümü gördüm
Gözlerim açıldı başka biçimde
Bir toz zerresinde özümü gördüm

Sırların sırrını hep es geçmişim

GÖRELİM

Ahkam kesmek kolay tuzu kuruya
Kırkta biri zekat ver de görelim
Servetin kaynağı işçi arıya
Kışlığın var mıyı sor da görelim

GÖRENE VAY BE, BAKANA TÜRBE

Bazı insanlar vardır bir uçar bir sürünür
Kartal mı yılan mıdır anlamak mümkün olmaz
Hainle kolkolayken vatansever görünür
Düşmana gözün kırpar enseden kimse bilmez

GÖRMEK

Gözünün hakkını vermeli insan
Cevherin üstünü kazmaktır görmek
Tarafsız bakana lehçedir lisan
Gerçeğin altını çizmektir görmek