Bülent Arkan Şiirleri - Şair Bülent Arkan

EL/İN ELİ

Bazen dalar gider gözlerim
Gözlerime perde olur sütreler
Gördüğüm gerçek mi derim
Sütre gerisini merak ederim

İki beton levhanın arasındaydı ölüm
Zifiri karanlıkta yatar ayak bir ziyaret
Ses almak umudu
Ses vermek sonucu getirecekti belki kimbilir
Yürek umudu
Azrail son nefesi bekledi

Virüsler kol geziyor ortalıkta
Beynimize midemize musallat
Beynimizi küçülten
Midemizi büyüten
Küçülen beynimiz midemizin esiri

Fil giderken eşek geldi
Al birini vur öbürne
Ne değişti neler oldu
Hepsi benzer birbirine

Biri bidon biri cüzdan

Sakın çıkma dışarı evde koru kendini
Nefes temiz olursa gür solursun evde kal
Kurallara uyarsan kovit yıkmaz bendini
Virüse sol gösterip sağ vurursun evde kal

Gençliğine güvenme virüs düşmesin döşe

EVLİYA CENNETİYİZ

Dervişlerin diyarı bizim Anadolu'muz
İlim irfan öğretip ışıklar saçmış onlar
İnce ince işlenmiş bizim Allah yolumuz
Dilinde güzel sözler yolları açmış onlar

Üşüyen gözyaşları kirpiğine yapışmış
Sabahın ayazında mora çalmış elleri
Kartondan yorganıyla sabaha dek öpüşmüş
Buz içine saklanmış sakalının telleri

Ayaklarına sarmış eskimiş abasını

Yükün çok mu ağır geldi
Silkeleyip geçtin yine
Hırsın kabuğunu deldi
Yaramızı açtın yine

Bilirsin ki biz faniyiz

EY GÖNLÜM

Ey benim deli gönlüm bu bahtiyarlık niye
Kazandın mı sanırsın şu kırk kulplu kazandan
Tamahkar nefs uğruna pekala demek niye
Eğer böyle gidersen farkın kalmaz sazandan

FARKINDA MISIN ...(Sözüm meclisten dışarı)

Namlunun ucunda dolardan mermi
Dönerek geliyor farkında mısın
Attığın son adım hayır mı şer mi
Değirmen suyunun çarkında mısın