Bülent Arkan Şiirleri - Şair Bülent Arkan

DİYELİM Kİ

Diyelim ki zengin oldun
Karun bile solda sıfır
Aramadan hemen buldun
Sofra gani iştah kısır

Bir dörtlük yazarak çıkmıştım yola
Kıyıda köşede yazılarım var
Yıllardır yazarım vermeden mola
Şiire hamile sızılarım var

Gönlüm şen görünür özde bizarım

DİZİMİZ DÖVÜYORUZ

Beynimiz çok kıymetli onu hiç yormuyoruz
O kadar zekiyiz ki niçini sormuyoruz
Mevcudu tamam sayıp eksiği görmüyoruz
Üç kuşak bir arada dizimiz dövüyoruz...

DÖNENCE

Son defa üflemişti göğsünün balonunu
Gözleri yarı açık resmetti şablonunu

Yanağı sağa düşük uzanmıştı sedire

Sonbahar sancısıyla titriyor sarı yaprak
Ürün toplamak için bekliyor kara toprak
Soğuk esen rüzgarla yapraklar dökülecek
Yapraklardan köklere yorganlar dikilecek

Sırasını bekleyen geri dönüşüm eri

Devler vardı ya hani insanlığı çökerten
Şimdilerde virüsle yüreğin dağlayacak
Hani varya şapkadan çifte tavşan çıkartan
Yıllarca ağlatanlar son demde ağlayacak

Milyonlarca masumu katlederek gülenler

Bazı insanlar vardır bir uçar bir sürünür
Cürmünü anlayamam kartalken yılan olur
Bazen makbul vatandaş bazen hain görünür
Saman altında gezen kırkayak çıyan olur

Düzen kurar sanırsın düzen yıkar düzenbaz

Vefasız bir insanı sırtına bindirirsen
Saltanat hevesiyle her sözüne ram olur
Sahteliğin anlayıp sırtından indirirsen
Taşınanın cakası taşıyana gam olur

Saltanata alışan karşınıza dikilir

DURULDUM KALDIM

Ben bir güzel gördüm kaşı karalı
Şavkına tutuldum, vuruldum kaldım
Salınıp gezerdi dağlar maralı
Peşine takıldım, yoruldum kaldım

Zor günler yaşanıyor alaca karanlık var
Kimi fakir gözetir kimisi talan eder
Kimi tevekkül eder kimileri isyankar
Fakir şükür ederken istismar figan eder

Kimi torba dağıtır kimi torba doldurur