Bülent Arkan Şiirleri - Şair Bülent Arkan

FELÇ'E GEBE NÖRONLAR

Tek hücreli bir varlık düştü ana rahmine
Yatağından süzüldü zulasıydı samanlar
Bölünerek çoğaldı etmedik elimine
Dünyaya kökün saldı şer odağı Yamanlar

Kişilikler kumaş
İlişkiler fermuar gibi
Nazik ve karşılıklıdır
Biri erkek biri dişi
Fermuarın kuralıdır

FİGÜRAN

Konuşurken yemin ederse insan
Eminim yalancı bir yönü vardır
Argoya kaçarsa dildeki lisan
Asla kızarmayan yüz gönü vardır

FİLLER UTANSIN

İnsanlık ölmemiş can çekişiyor
Mazlumu katleden eller utansın
Vampire tez elden kan yetişiyor
Damardan kan emen haller utansın

Yaratılış gayesi olursa hayat özü
Fisebilillah isen yan yollara sapılmaz
Yön levhası gibidir Rahman'ın ikra sözü
Ona riayet eden kör şeytana kapılmaz

Maddiyat düşkünlüğü kör etmesin gözleri

Neler neler gördüm köksüz dünyada
Yüreği duyarsız gezeni gördüm
Gözleri kapalı sanki rüyada
Varlıklar içinde yüzeni gördüm

Dili çok konuşur söyler masalı

Üç yanda duvar var karşıda deniz
Gök kubbe üstüne kurşun döküyor
Yediden yetmişe limoni beniz
Kan revan içinde ağıt yakıyor

İstersen feryat et istersen bağır

GAZZE'DE

Dünyanın başına bela oldular
Nice masum insan öldü Gazze'de
Masumun üstüne bomba saldılar
Şehitler tabuta doldu Gazze'de

GECENİN KİMSESİZİ

Sokakta bir karaltı yükü kendinden ağır
İskarpini delinmiş debdebe sokağında
Çilekeş mi çilekeş yırtılmış baldır bağır
Gecenin kimsesizi telefon kulağında

Gündüzün ölümünde zifiri karanlıkta
Yüzüne gülümsesem aydınlanır mı yüzün
Birbirini görmeden yapılan yarenlikte
Sözcüklerin içinde beni anar mı sözün

Hayal edip resmimi bana gülümser misin