Biliyorum de Şiiri - Murat Avcı Ozan

ansızın kaybolsan ortadan
seni nasıl ararım, kime sorarım
nerden bulurum,
bilmiyorum...

evet evet, sen gitsen
bir sabah, bir gece
her şey silinse
bir tek gözlerin kalır aklımda
onu da tanırım
milyarlarca çift göz içinden

üşenmem yollara düşerim
mecnun da haddini bilir böylece
ama ya kapatırsan
yollara düşmek ne
aramak ne, sormak ne
ayağa kalkamam
geçtim
karanlığa gömülürüm
üşürüm

iyisi mi gitme diyeceğim
hakkım var mı bilmiyorum
ya: ‘bana mı sordun
içinde büyütürken’
dersen
der ve öylece gidersen

keşke birisi fısıldasa kulağına
herhangi birisi olmadığını artık
solumda attığını
kolumda yattığını

söylese işte
beklediğimi, hayaller kurduğumu
sensiz bir dizesinin olmadığını şiirimin
sana uğramayan nağmeyi
haram kıldığımı şarkıma
isminin sayıklandığını
resminin bakılıp bakılıp
koklandığını, saklandığını

belki herkese gösterdiğin
yanlarını ve bazı anlarını
o da izin verdiğin
saatler kısıtında
yaşayabiliyorum
ama mucize midir, nedir
bu kadarını bile özlüyorum

bilmiyorsun, biliyorum
‘seni seviyorum’
hadi bir mucize daha olsun
ve ‘ben de...’ yi geçtim
‘biliyorum’ de!