Bilal Özcan Şiirleri - Şair Bilal Özcan

Bilmem ki yakar kaç zamandır hasretin,
Beklediğim bir damla rahmetin,
Sevda sevda kokar gül ü Ahmet’in,
Çekmeye razıyım her türlü zammettin.

Yanar sinem mahbubu yar ateşinden,

Susmuş tambur u cümbüş bir gam-ı dem yayılır neyden
Kahr-ı aşk ile içilir alev alev olan al meyden

Ne meşk var ne de meşk eden yok olmuş köşkü köşk eden
O anı sultanın hülyayı hayali bile ateşten

Dolusunda dolu dolu yine özlem yine hasret,
Muktedir olmak istersen ol aşka, ateşe sabret,
Cehennem gibi yanan yüreklere bir, bir gün elbet,
Oğul! Masmavi kubbeden mavi mavi düşer rahmet.

Sen ey yar! Mest-i hal ile sermest, ehl-i hal ile halvet olmak istersen,
Ol Muhabbet ile divan-ı aşk yolunun yolcusuna yoldaş olasın.

Bencileyin şöyle bizi,
Yar yolunda eğle bizi,
Sabah, akşam, öğle bizi,
Hal divanında söyle bizi.

Bas bağrına yar, yar eyle,

Ya yakar, alıyla al eyler.
Ya açar, alıyla al eyler.

Yar yokluğu yardır,
Yardan da yardır.

Sev seversen Yaradan Aşkıyla sev,
Aşk-ı Hakk, aşıkların ışıkla sev,
Ol Mevlana Rumi'nin meşkiyle sev,
Leyla Leyla mecnun aşkıyla sev,
Gül-i Sultan’ı, sultan köşküyle sev,
Sev seversen Yaradan Aşkıyla sev.

Beyaz karayı, sinek yarayı, zengin parayı,
Yemek tuzu, rakı buzu, maymun muzu,
Ördek kazı, güzel nazı, aşık sazı sever...
Kuş darıyı, çiçek arıyı, erkek karıyı,
Ana çocuğu, çoban gocuğu, yumurta sucuğu,
Ocak közü, kirpik gözü, ozan sözü sever...

Sana geldim yar ne sen varsın ne sen öte yol var,
Viran oldu bahçe-i gönül sensizliğinde tarumar,
Her mevsim olsa da bahar sensiz bahar neye yarar
Sana geldim yar ne sen varsın ne sen öte yol var,

Neyleyim şu fani alemi senin sensizliğinde,