Bilal Özcan Şiirleri - Şair Bilal Özcan

Güller inen allarınan,
Seker serbet ballarınan,
Lale nergis dallarınan,

Gel cananım, gel cananım,
Lale, nergis bal cananım.

Söz deyip geçmemeli, söyledin mi söz söylemeli,
Asr-ı zemin-i zaman da perde perde titremeli,
Dağlar seda verip, yıldızlar kıyama gelmeli,
Kübra’yı Arz-ı Zişan delik delik delinmeli,
Söyledin mi söz söylemeli yoksa sukut eylemeli.

Can-ı canan ile cananın can-ı teninde buluşmak,
Ol isteğin değilmi yar! Yar yolunda yare kavuşmak.

can-ı canan sende sen, sen olmasan şu dünyanın kahrı çekilmez.

Badı sabahlarda esen yel olmadan,
Yâd-ı ellere karışıp el olmadan,
Gönül pınarından coşan sel olmadan,
Durma gel gayri bekliyorum an-be-an.

Seyyareler gibi seyyale dönmeden,

Her şey şiirdir,
Şiir her şeydir.

Suyu bey gibi beyden, hamuru sultan gibi sultandan ola ki,
Cihan-ı aleme ya şah-ı cihan, ya sultanlara sultan ola.

Ölüm yok oluş değil
Varlığa açılan kapı
Karıştırmadan sapla samanı
Tedbir almalı yutmadan hapı
Tekbir üstüne tekbir alıp beklemeli o anı

A dost! Tende canım yandı,
Gör gördüğün leyle sandı,
Dost ateşine yanarken,
Serap-ı hayale kandı,

A dost! Sensin benim derdim,

Leyla Leyla aynı Leyla, Mecnun farklı.