Berkay Bahar Şiirleri - Şair Berkay Bahar

Matem kaldırımlı sokakta çevirir yolundan
Kurtulamazsın hatıralar tutar da kolundan

Peşinden gelip geçmişin yapışınca yakana
Bir nefes bile artık yaralar seni solundan

Biri var
Kalbimde ama ömrümde değil
Aklımda ama yanımda değil
Hikayemde ama romanımda değil

Biri var

Sen bir rüyasın
Her gün yeniden başlanan
Bir sevda lakırtısı bu
Çıktığı yer bir yürek her an yaşlanan

Derin bir nefes aldım, bugün bitti sürgünler
Peki ama niye hâlâ bağlıyım kelepçelere
Uzasın bitmesin artık bu günler
Azat olmam yakın, selam söyle serçelere

Nasıl bedenine sığmaz insan
Öğrendim
Bir anda nasıl yıkılır insan
Öğrendim
Kolu kanadı kırık göçmen kuşlar gibi
Nasıl olunurmuş

Baharın bağrından sökülen
Çiçek bahçesi değil bülbülün sesidir
Gülün dikeninden dökülen
Kan değil gülün kendisidir

Karla kaplı topraklarda batarken gün
Her gece misafirsin uykuma
Delice susuşların yüreğime büyük sürgün
Tek bir sözün gün ışığıdır zindandaki bu mahkuma

Yüreğimdeki ağırlığınla
Çiçek açtırdın haneme
Sadece varlığınla
Direnme sebebimsin bu cehenneme

Ruhumda çığlıklar var dinmeyen
Yüreğimde var cehennem gibi bir kor
Hiç tükenmek bilmeyen

Artık gün Batı`dan doğsa da kavuşamayız
Fırtınalar hortumlar set çekti aramıza
Bu uğurda daha fazla savaşamayız
Kızgın demir basmalı bu büyük yaramıza