Seni sensizliğe rağmen sevmiştim
Seni hecelerimden
Seni gecelerimden
Bile kıskanmıştım
Seni herşeye kabul sevmiştim
Ama bu yoktu hesapta
Mavi yapraklar
Özgün ve özgür
Uçuşuyorlar
Üzerlerinde beyaz çizgiler
Yol, yol damarlar
Sanki yaşıyorlar
Geç gülüm geç
Pişmanlıkları geç
Pişmanlık balçığa benzer
İçinde vahlar, tühler yüzer
Takılma keşkelere fazla
Kocaman bir adımla geç
Aradım seni gecede
Üç beş yıldız gördüm
Gökyüzünde...
Bir sürü ışık
Koca şehir
Gözlerimin önünde...
Biraz tütün kokarım,
biraz vişne bu gece.
Masamda papatyalar mayısdan
biraz denizden eserim
epeyce de içerim bu gece.
Özledim dostları, hasretim büyüdü
evde yokum
anahtar paspasın altında...
...
çok uzun bir seyahate çıkıyorum
gözlerin aklımda...
iyi bak, konuş, seni sor duvarlara
Kırmızı ışıkta cama yüzünü yapıştıran küçük kız
Kocamanmış burnun, dudakların da kocaman...
Minik ellerinin arasından bana bakıyorsun gülerek
Sen baktıkça donuyor adamlığım kırmızı ışıkta
Duruyor sanki zaman sen baktıkça öyle öfkesiz
Eriyor adamlığım gitgide eriyor oracıkta...
Bir canımsın,
bir de bakmışım en uzak yanım.
Kanımsın, öbür yarım,
bir de bakmışım düşmanım.
Yok böyle olmaz aşklar.
Gideceğim sevdiğim
Galiba içinden
Geldiğim gibi
Bir sabah erkenden...
Her şeyim sessiz oldu benim
Kavgam, gürültüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!