Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Kaderim ol gülüm, seni seveyim,
Sevdama meftun ol, gönül vereyim,
Beri dön ceylanım, yüzün göreyim,
Ağlasın ayrılık gülsün sevdamız.

Yolumun üstüne otağın kurda,

Daha ne istersin, güzelim benden,
Beni benden aldın, neyim kaldı ki.
Bahsedemem gayri dünden bu günden;
Seni benden aldın, neyim kaldı ki.

Çilenin dertlerin kesilmez ardı,

Kavak dağı selam durur başında,
Kızıl tepe seni gördüm düşümde,
Bilmem amma belki beş yüz yaşında,
Şirindir yeşildir bizim ilçemiz.

Zerdali, elması, ayvası vardı,

Bir telefon geldi Bingöl ilinden,
Mehmet’imi şehit oldu dediler.
Planlar kurulmuş Cuma gününden;
Hüseyin’imi şehit oldu dediler.

Kalmayacak yerde dökülen kanı,

Muhabbet bağına gül toplamaya,
Giderken sevmişim gözünü senin.
Yaralı bağrımla gönül yapmaya;
Giderken sevmişim özünü senin.

Sevda pınarından sevda biçmeye,

Hani bal damlardı dudu dilinden,
Sebebi nicedir lâl olmuş gibi.
Kestin muhabbeti deli gönlümnen;
Sevdiğim sana bir hal olmuş gibi.

Arayıp sormazsın nicedir bu hal,

Bilmezler ki kıymetini kadrini,
İnci tanem benim kara elmasım.
Gün gelirde kimse sormaz hatrını;
İnci tanem benim kara elmasım.

Gönül pencerenden yiyip içerler,

Ağlarım doğduğum günden beri ben,
Akan göz yaşımı silemiyorum.
Çileler arkadaş, dertler sırdaşım;
Kader mi talih mi bilemiyorum.

Yıllardır hasreti yetti canıma

Bir hamlede çıktın yüce dağlara,
Sen büyüdün amma resmin küçüldü.
Gurur seni üst katlara taşıdı;
Sen büyüdün amma ismin küçüldü.

Burnun düşse yere durup almazsın,

Sevdiğim yüreğin taş gibi sanki,
Acı gülüşlerin dünü yaşıyor.
Yüreğim ağrıyor sana yanmaktan;
Sinsi bakışlar o günü yaşıyor.

Hep hayal etmiştim işte o günü,,