Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Yabancı bahçenin yabancı gülü,
Sen kimin gülüsün söyle bileyim.
Goncadır lebleri şirindir dili;
Sen kimin gülüsün söyle bileyim.

Has bahçede pembe beyaz açarsın,

Sevdana kitlendi divane gönlüm,
Yolunda bitecek kısacık ömrüm,
Daha ne durursun, söyle be gülüm,
Seviyorum demek o kadar mı zor.

Sevdana sığındım, derdimi döktüm,

Sana güvenmiştim seni sevmiştim,
Gözlerin getirdi beni oyuna.
Sevdiğim gönlüne gönül vermiştim;
Sözlerin getirdi beni oyuna.

Hayaller kurmuştum gelecek için,

Güllerin içinde biricik gülüm,
Seni benim kadar kimse sevemez.
Sevdalım, bitanem ve selvi dalım;
Seni benim kadar kimse sevemez.

Yolunun üstüne çıkışım ondan,

Nedir ki amacın nedir ki gayen?
Beni böyle nara yakar durursun.
Çile çektirmek mi bir tek sermayen?
Ruhumun içinde akar durursun.

Baharımda güllerimi soldurdun,

Merhaba, gül bağımın güller açan Leyla’sı,
Merhaba, şen gönlümün onulmayan sevdası,
Merhaba, yüreğimin kapanmayan yarası,
Merhaba deli gönül, birde sana merhaba.

Merhaba, kahve gözlüm, hayatımın incisi,

Gülüm hasretine dayanamıyom,
Bir kez geliver de göreyim seni.
Tutuştu yüreğim her an yanıyom;
Bir kez gülüver de sarayım seni.

Mevsim bahar olsun güller açarken,

Bir gün ömür biter hayat son bulur,
Söyle dostlukların ne faydası var.
Ayrı gönüllerde sevgiler ölür;
Böyle dostlukların ne faydası var.

Dostlar arasında sohbet olmazsa,

Yirmi sekiz haziran, saat on sularında,
Bir kükreme duyuldu, yağmur bulutlarında,
Öyle bir başladı ki, bir süre yağdı yağmur;
Bir telefon geldi ki, bizim evi sel basmış.

Çocuklar şaşırmışlar, mutfağa çamur dolmuş,

Yüreğim yaralı sinem acıyor
Seni görmeyeli bi şekilim ben.
Hasretler büyüdü gönlüm kocuyor;
Seni görmeyeli bi şekilim ben.

Akıyor gözümden sevdanın seli,