Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Canımda can idin gülüm canda can,
Olup aksa idin damarımda kan,
Bir gün yüreğime aksaydı sevdan,
Ayağına toprak olmak isterdim.

Bahçende ekili güller içinde,

Ayrılığın kârı hüsran olsa da,
Söyle dostum görmeyeli nasılsın?
Aşk elinde gönlüm parçalansa da.
Söyle canım görmeyeli nasılsın?

Görürmüsün mutluluğu düşünde?

Hasret ne demektir bir bilebilsen,
Yatıyor gönlümde bir sürü sen sen,
Ölürmüsün bir kez yüzüme gülsen,
O gün hayat sensin, yüreğimde sen.

Bir seher vaktinde atlayıp gelsen,

Bir sabah yola çıktık, pikniğe gitmek için,
Öyle hazırlandık ki, nevalemiz o biçim,

Düştük cılga bir yola, ha şura bura derken;
Türkülerle avunduk, ağır ağır giderken.

Kaderin yaptığı şu işe bakın,
Beni vicdansıza kul etti gitti.
Sormadı bir daha halim ahvalim;
Gözümün yaşını sel etti gitti.

Sinem yaralandı yüreğim yandı,

Ben gelirsem öte çevir yolunu,
Özlemedim inan serçe dilini,
Sevmiyorum artık senin gülünü,
Yorulma boşuna seni unuttum.

Şaka sanma sakın sınamıyorum,

Özledim yıllardır kara gözünü,
Unutamam tatlı şirin sözünü,
Bana dön sevdiğim güzel yüzünü,
Özledim yıllardır, nerelerdesin?

Hep hayal kurardık gelecek için,

Gün bu gün diyene itibar etme,
Vefalı dostunu sakın terk etme,
Büyüğün sözünü yabana atma,
Tökezler düşersin kolun kırılır.

Sevdasını çekme açılan gülün,

Dönüşün gerçek mi? Yoksa yalan mı?
Yeter ağlattığın yeter be gülüm.
Yoksa bu iltifat geri kalan mı?
Yeter çektirdiğin yeter be gülüm.

Hasretine yana yana kavruldum,

Bana dert verirse bu deli gönül,
Yüz yıl kan aksa da bitmez bu ömür,
Kirpikleri bir ok, gözleri kömür,
Bir dilber sevmişim, matem tutacak.

Aşkın badesini içerken sevdim,