Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Üzülme gönlümün tatlı sultanı,
Sabret geleceğim bir hafta daha.
Virane gönlümün canı cananı;
Sabret geleceğim bir hafta daha.

Şu kara bağrımda ateşler yanar,

Sinemi yakan ateş, nasıl da alevlenir,
Bir bilsen kahve gözlüm, seni gördüğüm anda.
Bedeni sarmış sevda, sanırmısın küllenir;
Hasretin öldürüyor, can kalmadı bu canda.

Kime gönül vermişim, nelere aldanmışım,

Hayır yoktur beyim dünya malında,
Herkes bir iş işler kendi halında,
Hep yürüyelim ki Allah yolunda,
Ahrete azığı alıp gidelim.

Yoksula, fakire destek olalım,

Bakabilsem gözlerinin içine,
Bilmem ki sevdiğim suç mu sayılır.
Bekliyorum giren ayın üçüne;
Bilmem ki sevdiğim suç mu sayılır.

Sana en sevdiğin çiçeği versem,

Bir gün arayıp da sorarsan beni,
Senin için yandı kül oldu derler,
Sevemez bir daha lâl olmuş dili;
Be vicdansız sana kul oldu derler.

Hasret ile yatar hasretle uyur,

Nasıl ağlamayım, nasıl yanmayım,
Gül gülün dalında kurudu gitti.
Gülüm gül yüzünü çevirdi benden;
Sevdası sinemde çürüdü gitti.

Gel merhamet eğle, üzme bu canı,

Kara gözlüm karanlığa gün doğsun,
Al kalemi kaderini yaz da gel.
Tükensin dertlerin gönlün şen olsun;
Mazimizin sarayını gez de gel.

Unutma geçmişi unutma dünü,

Yine açtı Karaören gülleri,
Serin serin esti seher yelleri,
Acep nasıl nazlı yarin halleri?
Bağında bülbüller öterken gördüm.

Ben de yandım cilvesine nazına,

Nicedir tanırım seni e dostum,
Post adamı değil, dost adamı ol.
Hatırı gönülü duvara astın;
Post adamı değil, dost adamı ol.

İşine gelirse kurban olursun,

Gülüm bu senede geçti ilkbahar,
Bastık bağrımıza kara taşları.
Hasretin sinemi kor gibi yakar;
Durmadan akıyor gözüm yaşları.

Bu bahara ne hayaller kurmuştuk,