Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Sevdiğim bir yanda, gönlü bir yanda,
Arıyorum amma, bulamıyorum.
Sevdası dolaşır bedende canda;
Soruyorum amma, bulamıyorum.

Hep imrendim durdum gonca gülüne,

Haline seyrettim ben şu toprağın,
Yağmur yağar çukurları göl olur.
Güneş doğar kurur dağlar tepeler;
Yamaçları cılga, cılga yol olur.

Yaz gelince güneş yakıyor yüzün,

Dağda Mehmet’ime kurşun sıkılır,
Ana ağlar, bacı ağlar, kız ağlar.
Hüzünlü kederli nağme yazılır;
Baba ağlar, kardeş ağlar, göz ağlar.

Hain pusu kurar tutar da yolu,

Ölümüne sevdim gönül vermedin, vay vay
Yandım hasretine niye görmedin, vay vay
Gül açmış bağıma bir kez girmedin, vay vay
Beni senden aldı şimdi birisi. vay vay …….

Rüyama girerdi kahve gözlerin, vay vay

Bak imansız yine kinini kustu,
Yok mu dur diyecek bu şerefsize?
Nedir insafsızın insana kastı?
Yok mu dur diyecek bu şerefsize?

Ne susar ki dünya, böyle zulüme,

Geçmişinde kalan güzel mazimiz,
Aklına geldikçe yan yüreğinden.
Ezelden yazılan alın yazımız;
Aklına geldikçe yan yüreğinden.

Hani seni ölümüne sevmiştim.

Yürek yarasına çare bulunmaz,
Sevdaya düşenin yüzü de gülmez,
Yârine kavuşan ölse de ölmez,
Amma ben ölüyom yâr diye diye,

Yumuşak bir iniş yaptın gönlüme,
Kalkışın sert oldu yandı yüreğim.
Acılardan sınır koydun ömrüme;
Alkışın sert oldu yandı yüreğim.

Açıldın gönlümün deryalarına,

Hasretine yanan deli gönlümü,
Acımadan kırdın, gözlerin aydın.
Yaşayıp giderken kalan ömrümü;
Bir anda bitirdin, gözlerin aydın.

Yüreğime aktı gizemli sevdan,

Açıp göremem ki garip kalbini,
Beni sana yakan kahve gözlerin.
Bilmem niye naza çektin kendini;
Yüreğimi yakan kahve gözlerin.

Gizli sevdam için pazarlık ettin,