Bekir Karaçam Şiirleri - Şair Bekir Karaçam

Seni gördüm ben bir akşam,
Açılan bir gül gibiydin.
Hep koklamak isterdim ya;
Sen bana bir el gibiydin.

Ümitsizken aşktan yana,

Bir avuç sevdaydı benim sermayem,
Yitirdim sevdamı sevdasız kaldım.
Bir çift kahve gözdü emelim gayem;
Onu da kaybettim çaresiz kaldım.

Gelecekti giden ayın üçüne,

Daha dün kalbime bir saray yaptım,
İstersen gel otur kapısı açık.
Eşiğin üstüne gönlümü taktım;
İstersen al götür kapısı açık.

Kahve gözlerini yanında getir,

Mehmet emmi sana doyum olmaz ya,
Köyün derdi, bir na- hoş gibi geldi.
Kimi kimisiyle sohbet eder ya;
Kiminin sohbeti boş gibi geldi.

Gezdim köyünüzü, eski tarihi,

Bir gün sönecek mi aşkın ateşi,
Ben seni sevmezsem ölürüm inan.
Bir gün dinecek mi kalbimin sesi;
Ben seni sevmezsem ölürüm inan.

Bir gün bahçemizde açar mı sümbül,

Hasretin bir yağmur yağar başıma,
Geçmişte kalanlar girer düşüme,
Bir tebessüm bile gider hoşuma,
Bekliyorum gülüm nerelerdesin.

Aklıma düşüyor kahve gözlerin,

Yolumu kaybettim söyle ümidim,
Sana doğru varan yol nerde söyle.
Sende kaldı gönlüm seni ararım;
Sevdanın olduğu yol nerde söyle.

Yüreğime yazdım senin adını,

Haram helâl bilmezsin,
Namazını kılmazsın,
Elbet böyle gülmezsin,
Yalvar kul Allah’ına.

Orucunu bırakma,

Tanışmak istemiş sevda benimle,
Benim sevdam beni kora döndürdü.
Ümidim yok artık dünkü günümde;
Yüreğimi ahu zara döndürdü.

Dedim ki gel etme yüreğim yandı,

Kocadım kardeşim, yaşım kırk oldu,
Saz çalmak neyime, şiir neyime.
Saçlarım ağardı, hazanım soldu,
Saz çalmak neyime, şiir neyime.

Bazen eski günler gelir aklıma,