Uyduk bir zamana döner durmadan
Bahar belli değil yaz belli değil
Hal bilmez ne bilir hatır sormadan
Cilve belli değil naz belli değil
Kaybolup umutlar tükense yazım
GÜLİZAR- 6 (Kurgu)
Günlerce dönüp durdum bilinmez girdaplarda
İsmini benden başka bilen olmaz Gülizar
Hiçbir din kabul etmez bulaman kitaplarda
Yaşarken öldüm desem yalan olmaz Gülizar
AL SENİN OLSUN
"Yine bir geceyarısı şiiri"
Ne sözüm kar etti nede sohbetim
Ayrıldı bedenden kemiğim etim
Dost bulayım derken bıraktı yetim
İnsan, melek, cin, şeytan canlı cansız yaratan
Mecnuna sevgi verip Leyla’sını aratan
Gündüzü gündüz yapıp gökyüzünü karartan
Cansızlara can veren güle hâkim Allah’ım
Karlı dağın üstüne duman sisi seren o
Bin bir cefa ile geçti şu ömrüm
Geçen hiçbir günden almadım bir tat
Ne adamlar gördüm ne odun gördüm
Ne şöhret ne ünden almadım bir tat
Hepsi yalan oldu hepsi düş oldu
Gitmeden birer, birer bir derde bin eklerken
Dayanmak zorundasın kurtuluşu beklerken
Sindirilmiş Milletim öz Vatanı terklerken
Ağlama sen Arkadaş evirip çeviresin
Yel vurup savurdukça dağları deviresin
Hicran ataşında yakıp yandırdın
Sen sazdan ne sözden anlamıyorsun
Bazen umut verdin bazen kandırdın
Ne günden ne güzden anlamıyorsun
Oysa ne karaymış şu benim bahtım
Çektiğim çile acıyı
Anlatsam anlatamam ben
İçimdeki bu sancıyı
Söksem söküp atamam ben
Güneş doğup açar belki
Kaç gündür gözüm hep yollarda kaldı
Nerdesin sevdiğim ararım seni
Şu zavallı gönlüm doldu boşaldı
Bir tutsam bırakmam sararım seni
Ne zaman geldiysem sen yoksun burda
Yaktın yanardağ gibi son mevsim baharımda
Tutmuyor elim kolum bakıp kaldım ardından
Son mevsim baharımda yanan kara bağrımda
Dertlere türkü yazıp yara saldım ardından
Bitmeyen hasretinle bedenim saran ağdın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!