Başlarda tek kişiydik.
Çağrı , zamanla kitlelere ulaştı.
Ve biz bentlerden taşıp,
Birliğe aktık.
Çoğaldık...
Bu gölde beslenemedi,
Bu balık.
Sürünerek karada mesafe aldı,
Engelleri birer ikişer atlatıp.
Geceden düşmüştür,
Damlalar çimene.
Ay büyüyüp üşümüştür,
Bulutları çekmediyse üstüne.
Üzüm gözlü baykuşlar,
Sen de sonbahar var,
Koyu soğukların en üşüteni.
Ve biz alacaklıyız senden ,
Çocukların ilkbahardaki gülüşlerini.
Hani rüzgarınla kaçırdınya ,
Ay mavi
Göklerden akın akın denizle iniyor,
Süvariler.
Nallar,
Suda halka halka
Zamana dağılıyor.
Gökteki sevdalanmış,
Yerde olana.
Önce şiir,
Sonra, söz başlamış,
Anlaşılsın diye herşey kolayca.
Yağmur yağıyor,
Her yer ıslak.
Uzun otlar yeşil göller gibi,
İçinde yüzüyor,
Rahvan bir kısrak.
Gün ağarınca gizemi kayboldu vaktin.
Belirginleşip masalsı yanı gitti cisimlerin.
Netleştikce netleşti yüzü alemin.
Ayrımı ayyuka çıktı gölgenin.
Günaydın...
Aydın olsun bugünün ve
Göreceğin tüm günlerin.
Güzel gözlerinden uyku akıyor,
Erken yatmayı beceremezsin bilirim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!