Yürüyorum Başçeşme mezarlığında,
Selvi ağaçları var her yanımda.
Uzanıyorlar gökyüzüne
Kökleri var ölülerin üzerinde...
Herkes ol.
Herkes olunca,
Her şeyi anlayacaksın.
Benliğinle kaybolacaksın kalabalıkta,
Her aradığında kendini başka bulacaksın.
Rüzgarlar yağmurlu,
Bulutlar korsan gemilerini andırıyor.
Bayır gülleri,
Gölün yeşilliğine uçuyor.
Güzeli,
Güzel sevenlere bela ettiler.
Sahiplendiler mülkü
Cahili alim,
Hırsızı, zengin ettiler.
Dünya hiç bir zaman bir cehennem olmadı.
Korkular, çaresizliği yarattı.
Korkma, yoksulluk yokluktan değil,
Bereket asla son bulmadı.
Derinlerde birisi var.
Kökten yapraklara yürüyor .
Gizemler efsanelere karışmış,
Dilden dile dolanıyor.
Bir söz var hepsinden başkadır ,
Bir türküsün sen,
Zulme karşı söylenen.
Sahibin yok,
Anonimsin sen.
Bir zaman akıl doğmuş,
Anadolunun bozkırında.
Yeni bir çağa adım atmış,
Anne kucağında çocuklar.
O andan beridir,
Kaçıncı imtihandır girdiğim,
Hangisini geçtim, hangisinden muzdaribim
Ne bileyim?
Yetmedimi beni denediğin,
Yürü ya kulum de artık
Gözünü sevdiğim.
Bulutlar toplanıyor.
Gökyüzü yağmura gebe.
Birbiri ardına çakıyor yıldırımlar,
Toprakta tohum,damlaları bekliyor hasretle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!